آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  اندرز به لشکريان هنگام جنگ ( حکمت شماره 7 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

7. و [منه‏] في حديثه (علیه السلام):أنَّهُ شَيَّعَ جَيْشاً [يُغْزِيهِ‏] بِغَزْيَةٍ فَقَالَ اعْذِبُوا [اعْزُبُوا] عَنِ النِّسَاءِ مَا اسْتَطَعْتُمْ‏.

[و معناه اصدفوا عن ذكر النساء و شغل [القلوب‏] القلب بهن و امتنعوا من المقاربة لهن لأن ذلك يفت في عضد الحمية و يقدح في معاقد العزيمة و يكسر عن العدو و يلفت عن الإبعاد في الغزو فكل من امتنع من شي‏ء فقد [أعزب‏] عذب عنه و [العازب و العزوب‏] العاذب و العذوب الممتنع من الأكل و الشرب‏]


متن فارسی

.آن حضرت در بدرقهٔ سپاهی که به جنگ میفرستاد، فرمود: تا می توانید از زنان، وعذبة دوری کنید. مؤلف: معنای «عذاب» دوری کردن از یاد زنان و دلبستگی به آنان، و همبستر نشدن با آنان در ایام جنگ است. زیرا این کار بازوی حمیت راست می کند و عزم های محکم را میشکند و از تاخت و تاز بازمی دارد و سلحشور را از دل به دریا زدن در جنگ رویگردان می سازد. و هر کسی از چیزی خودداری کند گویند «عذاب عنه». و «عاذب» و «عذوب» کسی است که از خوردن و آشامیدن خودداری کند.

قبلی بعدی