چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  روزگار گزنده ( حکمت شماره 468 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

468-قَالَ (علیه السلام): يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ يَعَضُّ الْمُوسِرُ فِيهِ عَلَى مَا فِي يَدَيْهِ وَ لَمْ يُؤْمَرْ بِذَلِكَ قَالَ اللَّهُ‏ سُبْحَانَهُ- وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ‏- [يَنْهَدُ] تَنْهَدُ فِيهِ الْأَشْرَارُ وَ [يُسْتَذَلُ‏] تُسْتَذَلُّ الْأَخْيَارُ وَ يُبَايِعُ الْمُضْطَرُّونَ وَ قَدْ نَهَى رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)عَنْ بَيْعِ الْمُضْطَرِّينَ‏.


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود :روزگاری بر مردم فرا رسد سخت گزنده که توانگر آنچه دارد با دندان می دارد و حال آنکه او را چنین فرمان ندادهاند، خدای سبحان فرموده:

 «و بخشندگی را می آن خود فراموش نکنید.» در آن روزگار، بدان بلندپایه  شوند و نیکان خوار و خفیف کردند. با در ماندگان (که از سر ناچاری اشیاء خود را میفروشند) داد و ستد کنند با آن که رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم)  از داد و ستد با چنین درماندگان نهی فرموده است.

قبلی بعدی