آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  به معاویه ( نامه شماره 48 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

48 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى معاوية

  1. فَإِنَّ الْبَغْيَ وَ الزُّورَ يُوتِغَانِ الْمَرْءَ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ وَ يُبْدِيَانِ خَلَلَهُ عِنْدَ مَنْ يَعِيبُهُ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّكَ غَيْرُ مُدْرِكٍ مَا قُضِيَ فَوَاتُهُ وَ قَدْ رَامَ أَقْوَامٌ أَمْراً بِغَيْرِ الْحَقِّ فَتَأَلَّوْا عَلَى اللَّهِ فَأَكْذَبَهُمْ .
  2. فَاحْذَرْ يَوْماً يَغْتَبِطُ فِيهِ مَنْ أَحْمَدَ عَاقِبَةَ عَمَلِهِ وَ يَنْدَمُ مَنْ أَمْكَنَ الشَّيْطَانَ مِنْ قِيَادِهِ فَلَمْ يُجَاذِبْهُ .
  3. وَ قَدْ دَعَوْتَنَا إِلَى حُكْمِ الْقُرْآنِ وَ لَسْتَ مِنْ أَهْلِهِ وَ لَسْنَا إِيَّاكَ أَجَبْنَا وَ لَكِنَّا أَجَبْنَا الْقُرْآنَ فِي حُكْمِهِ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

 48-از یک نامه ی  آن حضرت به معاویه

(1)اما بعد، همانا ستمگری و دروغگویی دین و دنیای آدمی را بر باد می دهد، و کاستیهای او را نزد عیبجویانش آشکار می سازد. و تو خوب می دانی که به آنچه از دست رفته (خون عثمان) دست نخواهی یافت. و همانا گروهی (بیعت شکنان جمل) در پی دست یافتن به چیزی از راه ناحق شدند و خواستند آن را برگردن خداگذارند، اما خداوند دروغشان را آشکار ساخت.

 (2)پس بپرهیز از آن روز که هرکس عاقبت پسندیده عملش را ببیند شاد است، و هر که مهارش را به دست شیطان سپرده و نتوانسته از چنگ او در آورد پشیمان است.

(3) تو ما را به حکم قرآن فراخواندی با آنکه خود اهل آن نیستی؛ و ما دعوت تو را پاسخ ندادیم بلکه حکم قرآن را گردن نهادیم، والسلام.

قبلی بعدی