متن عربی

[116].وَ [قَدْ] سُئِلَ   (علیه السلام):عَنْ قُرَيْشٍ فَقَالَ: (1) أَمَّا بَنُو مَخْزُومٍ‏ فَرَيْحَانَةُ قُرَيْشٍ [تُحِبُ‏] نُحِبُّ حَدِيثَ رِجَالِهِمْ وَ النِّكَاحَ فِي نِسَائِهِمْ وَ أَمَّا بَنُو عَبْدِ شَمْسٍ فَأَبْعَدُهَا رَأْياً وَ أَمْنَعُهَا لِمَا وَرَاءَ ظُهُورِهَا

(2)وَ أَمَّا نَحْنُ فَأَبْذَلُ لِمَا فِي أَيْدِينَا وَ أَسْمَحُ عِنْدَ الْمَوْتِ بِنُفُوسِنَا .

(3)وَ هُمْ أَكْثَرُ وَ أَمْكَرُ وَ أَنْكَرُ وَ نَحْنُ أَفْصَحُ وَ أَنْصَحُ وَ أَصْبَحُ‏.

متن فارسی

 از آن حضرت درباره قریش پرسیدند، فرمود: (1)اما بنی مخزوم گل قریش می باشند، گوش دادن به صحبت مردانشان، وازدواج با زنانشان دوست داشتنی است.

(2)اما بنی عبد شمس دوراندیش و بلند رأی ترند، و ازپشت سر خود(مال و ناموس)دفاع کنند ه تر هستند.

(3)و اما ما (بنی هاشم) نسبت به آنچه در دستمان است بخشنده تریم و موقع جانبازی سخی تریم.

(4)ایشان(بنی امیه) عددشان زیادتر و خودشان حیله گرتر و زشت روترند، وما درگفتار فصیح ترو خیرخواه تر و خوشرو تر می باشیم.