متن عربی

132.و من خطبة له (علیه السلام):يعظ فيها و يزهد في الدنيا

حمد اللّه‏

(1)نَحْمَدُهُ عَلَى مَا أَخَذَ وَ أَعْطَى وَ عَلَى مَا أَبْلَى وَ ابْتَلَى

(2)الْبَاطِنُ‏ لِكُلِّ خَفِيَّةٍ وَ الْحَاضِرُ لِكُلِّ سَرِيرَةٍ

(3)الْعَالِمُ بِمَا تُكِنُّ الصُّدُورُ وَ مَا تَخُونُ الْعُيُونُ

(4)وَ نَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ غَيْرُهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله و سلم)نَجِيبُهُ وَ بَعِيثُهُ

(5)شَهَادَةً يُوَافِقُ فِيهَا السِّرُّ الْإِعْلَانَ وَ الْقَلْبُ اللِّسَانَ‏

عظة الناس‏

و منها

(6)فَإِنَّهُ وَ اللَّهِ الْجِدُّ لَا اللَّعِبُ وَ الْحَقُّ لَا الْكَذِبُ وَ مَا هُوَ إِلَّا الْمَوْتُ

(7)أَسْمَعَ دَاعِيهِ وَ أَعْجَلَ حَادِيهِ

(8)فَلَا يَغُرَّنَّكَ سَوَادُ النَّاسِ مِنْ نَفْسِكَ

(9)وَ قَدْ رَأَيْتَ مَنْ كَانَ قَبْلَكَ مِمَّنْ جَمَعَ الْمَالَ وَ حَذِرَ الْإِقْلَالَ

(10)وَ أَمِنَ الْعَوَاقِبَ طُولَ أَمَلٍ وَ اسْتِبْعَادَ أَجَلٍ

(11)كَيْفَ نَزَلَ بِهِ الْمَوْتُ فَأَزْعَجَهُ عَنْ وَطَنِهِ

(12)وَ أَخَذَهُ مِنْ مَأْمَنِهِ

(13)مَحْمُولًا عَلَى أَعْوَادِ الْمَنَايَا يَتَعَاطَى بِهِ الرِّجَالُ الرِّجَالَ

(14)حَمْلًا عَلَى الْمَنَاكِبِ وَ إِمْسَاكاً بِالْأَنَامِلِ

(15)أَ مَا رَأَيْتُمُ الَّذِينَ يَأْمُلُونَ بَعِيداً

(16)وَ يَبْنُونَ مَشِيداً وَ يَجْمَعُونَ كَثِيراً

(17)كَيْفَ أَصْبَحَتْ بُيُوتُهُمْ قُبُوراً وَ مَا جَمَعُوا بُوراً

(18)وَ صَارَتْ أَمْوَالُهُمْ لِلْوَارِثِينَ وَ أَزْوَاجُهُمْ لِقَوْمٍ آخَرِينَ

(19)لَا فِي حَسَنَةٍ يَزِيدُونَ وَ لَا مِنْ سَيِّئَةٍ يَسْتَعْتِبُونَ [يُسْتَعْتَبُونَ‏]

(20)فَمَنْ أَشْعَرَ التَّقْوَى قَلْبَهُ بَرَّزَ مَهَلُهُ وَ فَازَ عَمَلُهُ

(21)فَاهْتَبِلُوا هَبَلَهَا وَ اعْمَلُوا لِلْجَنَّةِ عَمَلَهَا

(22)فَإِنَّ الدُّنْيَا لَمْ تُخْلَقْ لَكُمْ دَارَ مُقَامٍ بَلْ خُلِقَتْ لَكُمْ مَجَازاً (23)لِتَزَوَّدُوا مِنْهَا الْأَعْمَالَ إِلَى دَارِ الْقَرَارِ

(24)فَكُونُوا مِنْهَا عَلَى أَوْفَازٍ وَ قَرِّبُوا الظُّهُورَ لِلزِّيَالِ‏.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است 

(1)خدا را ستایش می کنم بر آنچه گرفته است و آنچه داده است،  بر آنچه احسان نموده و گرفتار کرد ه است.

(2)آگاه است از هر پنهانی، و حاضر و مطلع است بر هر درونی.

(3)دانا است به هر آنچه سینه ها پنهان می کند و آنچه چشمها خیانت می نماید.

(4)و شهادت می دهمد که معبودی جز او نیست و محمد صلی الله علیه و آله برگزیده او و مبعوث شده از طرف او است.

(5)شهادتی که در آن نهان و باطن موافق ظاهر و رون و قلب موافق زبان باشد.

از آن خطبه است.

(6)بخدا سوگند که آن مطلب مهم جدی و واقعیت است نه بازی، و حق است و نه دروغ. و نیست آن جز مرگ.

(7)دعوت کننده آن- مطلب خود را- شنوانده و به گوش مردم رسانده است، و راننده آن به سرعت و شتاب واداشته است.

(8)ترا مغرور نکند، سیاهی مردم (بسیاری مردم9 از نفس خودت.

(9)در صورتی که دیدی کسانی را که مال و ثروت جمع کردند و از فقر و نداری دوری جستند.

(10)و از عواقب کار ایمن و مطمئن شد بخاطر آرزوهای دراز و درو شمردن اجل.

(11)که چگونه مرگ بر او نازل شده،   وا را با ترس و هراس از وطنش حرکت داد.

(12) و او را از جایگاه امتش در گرفت.

(13)حمل نمودند بر چوبهای مرگ (تابوت) مردان او را از دست یکدیگر می گرفتند.

(14)بر دوشها حمحل کردند، و باانگشتها نگهداشتند.

(15)مگر ندیدید کیانی را که آرزوهای دور و دراز نمودند.

(16)و بناهای عالی و استوار ساختند، و ثروت زید جمع نمودند.

(17)چگونه خانه آنها قبر شده، و آنچه کرد آورده بودند تباه گشت.

(18)و اموال آنها نصیب ورثه ها و زنان ایشان همسر مردان دیگر گشتند.

(19)نه می توانند کار نیک و عبادت خود را بیفزایند و از کار بد عذرخواهی نمایند.

(20)پس هر کس تقوی را شعار قلب خود قرار دهد بر زمان و روزهای مهلتش غالب می شودد و اعمال او کامیاب و با نتیجه می شود.

(21)پس شکار آنرا شکار کنید( از فرصت و منافع تقوی استفاده کنید) و برای بهشت عمل آنرا (عملی که مناسب بهشت است) انجام دهید.

(22)پس محققاً دنیا برای شما سرای اقامت و همیشه ماندنی آفریده نشده است، بلکه برای شما معبر و کذرگاه ،ریده شده است.

(23)تا از از آن توشه عمل بردارید برای سرای جاودانهف.

(24)پس از آن در حال شتاب و عجله باشید و مرکبهاا را برای حرکت و رفتن آماده و نزدیک کنید.