متن عربی

39 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى عمرو بن العاص‏

(1)فَإِنَّكَ قَدْ جَعَلْتَ دِينَكَ تَبَعاً لِدُنْيَا امْرِئٍ ظَاهِرٍ غَيُّهُ مَهْتُوكٍ سِتْرُهُ

 (2)يَشِينُ الْكَرِيمَ بِمَجْلِسِهِ وَ يُسَفِّهُ الْحَلِيمَ بِخِلْطَتِهِ

(3)فَاتَّبَعْتَ أَثَرَهُ وَ طَلَبْتَ فَضْلَهُ اتِّبَاعَ الْكَلْبِ لِلضِّرْغَامِ

(4)يَلُوذُ بِمَخَالِبِهِ وَ يَنْتَظِرُ مَا يُلْقَى إِلَيْهِ مِنْ فَضْلِ فَرِيسَتِهِ

(5)فَأَذْهَبْتَ دُنْيَاكَ وَ آخِرَتَكَ

(6)وَ لَوْ بِالْحَقِّ أَخَذْتَ أَدْرَكْتَ مَا طَلَبْتَ

(7)فَإِنْ [يُمَكِّنِ‏] يُمَكِّنِّي اللَّهُ مِنْكَ وَ مِنِ ابْنِ أَبِي سُفْيَانَ أَجْزِكُمَا بِمَا قَدَّمْتُمَا

(8)وَ إِنْ تُعْجِزَا وَ تَبْقَيَا فَمَا أَمَامَكُمَا شَرٌّ لَكُمَا وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

 از نامه های آن حضرت است به عمرابن عاص.

(1)تو دین خود را تابع دنیای مردمی نموده ای که گمراهی او نمایان و پرده دین و مروت را دریده شده است.

(2)شخص کریم و محترم را در مجلس خود توهین و معیوب می کند و شخص حلیم را با همنشینی خود سفیه می کند.

(3)پس از پی او رفتی، و باقی مانده او را جستی مانند رفتن سگ در پی شیر.

(4)سگ به چنگالهای آن پناه می برد و به انتظار آنچه از باقیمانده شکارش به او میاندازد می نشیند.

(5)پس دنیا و آخرت خود را از بین بردی.

(6)و اگر خقق را می گرفتی خواسته خود را دریافتی.

(7)اگر خدا مرا بر تو و بر پسر ابوسفیان مسلط سازد شما را به کیفر اعمال گذشته شما میرسانم.

(8)و اگر مرا عاجز کنید و دستم به شما نرسد و شما زنده بمانید چس عذاب و کیفر الهی را در پیش دارید برای شما بدتر است و السلام.