متن عربی

99.و من خطبة له (علیه السلام):في رسول اللّه و أهل بيته‏

(1)الْحَمْدُ لِلَّهِ النَّاشِرِ فِي الْخَلْقِ فَضْلَهُ وَ الْبَاسِطِ فِيهِمْ بِالْجُودِ يَدَهُ

(2)نَحْمَدُهُ فِي جَمِيعِ أُمُورِهِ وَ نَسْتَعِينُهُ عَلَى رِعَايَةِ حُقُوقِهِ

(3)وَ نَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ غَيْرُهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ

(4)أَرْسَلَهُ بِأَمْرِهِ صَادِعاً وَ بِذِكْرِهِ‏ نَاطِقاً

(5)فَأَدَّى أَمِيناً وَ مَضَى رَشِيداً

(6)وَ خَلَّفَ فِينَا رَايَةَ الْحَقِّ

(7)مَنْ تَقَدَّمَهَا مَرَقَ وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا زَهَقَ وَ مَنْ لَزِمَهَا لَحِقَ

(8)دَلِيلُهَا مَكِيثُ الْكَلَامِ بَطِي‏ءُ الْقِيَامِ سَرِيعٌ إِذَا قَامَ

(9)فَإِذَا أَنْتُمْ أَلَنْتُمْ لَهُ رِقَابَكُمْ وَ أَشَرْتُمْ إِلَيْهِ بِأَصَابِعِكُمْ

(10) جَاءَهُ الْمَوْتُ فَذَهَبَ بِهِ فَلَبِثْتُمْ بَعْدَهُ مَا شَاءَ اللَّهُ

(11)حَتَّى يُطْلِعَ اللَّهُ لَكُمْ مَنْ يَجْمَعُكُمْ وَ يَضُمُّ نَشْرَكُمْ

(12)فَلَا تَطْمَعُوا فِي غَيْرِ مُقْبِلٍ وَ لَا تَيْأَسُوا مِنْ مُدْبِرٍ

(13)فَإِنَّ الْمُدْبِرَ عَسَى أَنْ تَزِلَّ بِهِ إِحْدَى قَائِمَتَيْهِ وَ تَثْبُتَ الْأُخْرَى فَتَرْجِعَا حَتَّى تَثْبُتَا جَمِيعاً

(14)أَلَا إِنَّ مَثَلَ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله و سلم)كَمَثَلِ نُجُومِ السَّمَاءِ إِذَا خَوَى نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ

(15)فَكَأَنَّكُمْ قَدْ تَكَامَلَتْ مِنَ اللَّهِ فِيكُمُ الصَّنَائِعُ وَ أَرَاكُمْ مَا كُنْتُمْ تَأْمُلُونَ‏.

متن فارسی

و از خطبه های دیگر است.

(1)ثنا و ستایش مخصوص خدائی است که در میان مردم فضل خود را پخش کرده، و دست خود را با وجود و بخشش گشوده است.

(2)او را درباره تمامی کارهایش ستایش می کنیم، و او درباره مراعات حقوقش یاری می طلبیم.

(3)و شهادت می دهیم که معبودی جز او نیست، و اینکه حضرت محمد صلی الله علیه و آله بنده و فرستاده او است.

(4)خدا او را فرتساده برای روشن نمودن امر خود، و بر ذکر او ناطق و گویا بود.

(5)پس رسالت خود را با امانت ادا نمود، و با رشد و هدایت از دنیا رفت.

(6)در میان ما پرچم حق را-که عبارتست از قرآن و اهل بیت- باقی و جانشین گذاشت.

(7)هر کس از آن (پرچم حق) پیشی گیرد (غلو کند) از دین خارج شده، و هر کس تخلف کند و عقب ماند هلاک می شود، و هر کس ملازم آن شود به حق لاحق می گردد.

(8)راهنمای آن پرچم با آرامش سخن گوید، قیامتش با آرامی و تأنی است، قدامش با سرعت می باشد.

(9)هنگامی که شما گردن خود را به او نرم می کنید(به او مطیع و رام می شدید) و با انگشتان به سوی او اشاره می کنید( او را به یکدیگر نشان می دهید).

(10)مرگ او فرا رسیده و او را از میان شما می برد، پس از وفات او بقدری که خدا می خواهد توقف می کنید.

(11)تا آنکه خدا برای شما ظاهرر سازد کسی را که شما را جمع کرد و پراکندگی شما را بهم وصل کند(موقعی که مردم کوفه کم کم بیدار شده و آماده اطاعت او می شدند، شهادت آن بزرگوار را از ایشان گرفت شیعیان مدتهای طولانی توقف باید کنند تا امام زمان علی هالسلام ظهور کند).

(12)پس در کسی که بخاط نبودن شرایط قیام توجه به تشکیل حکومت نمی کند طمع نداشته باشید، و از کسی که پشت نموده (غائب است) مأیوس نشوید.

(13)چون درباره شخص پشت نموده(غائب) امید هست که یک پایه اش بلغزد(بعض شرائطش موجود نباشد) و پایه دیگرش ثابت باشد(بعض شرایط موجود باشد) و هر دو پایه برگرداند تا ا هم ثابت شوند(بعداً شرایط با هم دست بهم داده و ثابت شوند و غائب به جامعه برگردد).

(14)آگاه باشید که مثل و صفت آل محمد- درود خدا بر او آلش باد- مانند ستاره های آسمان است هرگاه ستاره ای ساقط و غائب شود ستاره دیگر طلوع می کند.

(15)پس گویا که نعمتها و الطاف خدا به شما تکمیل یافته، و خدا انچه را که آرزویش را داشتید به شما نشان داه است.