متن عربی

 [268] .قَالَ (علیه السلام):اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُحَسِّنَ [تَحْسُنَ‏] فِي لَامِعَةِ الْعُيُونِ عَلَانِيَتِي وَ تُقَبِّحَ [تَقْبُحَ‏] فِيمَا أُبْطِنُ لَكَ سَرِيرَتِي مُحَافِظاً عَلَى رِثَاءِ [رِيَاءِ] النَّاسِ مِنْ نَفْسِي بِجَمِيعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيْهِ مِنِّي فَأُبْدِيَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِي وَ أُفْضِيَ إِلَيْكَ بِسُوءِ عَمَلِي تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِكَ وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِكَ‏.

متن فارسی

 امام (عليه السّلام) فرمود:خدایا به تو پناه می برم از اینکه در دید چشمها ظاهر مرا خوب کنی، و در پنهانی باطن مرا قبیح گردانی، محافظت داشته باشم از دید مردم از خودم به تمامی انچه تو از من آگاه هستی، پس برای رمدم ظاهر خود را خوب اظهار کنم، بدی علمهایم را بسوی تو در پنهان روان سازم، در فکر نزدیکی به بندکانت و دوری از خوشنودی تو باشم.