متن عربی

101.و من خطبة له (علیه السلام):تجري هذا المجرى و فيها ذكر يوم القيامة و أحوال الناس المقبلة

يوم القيامة

(1)وَ ذَلِكَ يَوْمٌ يَجْمَعُ اللَّهُ فِيهِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ لِنِقَاشِ الْحِسَابِ وَ جَزَاءِ الْأَعْمَالِ

(2)خُضُوعاً قِيَاماً قَدْ أَلْجَمَهُمُ الْعَرَقُ وَ رَجَفَتْ‏ بِهِمُ الْأَرْضُ

(3)فَأَحْسَنُهُمْ حَالًا مَنْ وَجَدَ لِقَدَمَيْهِ مَوْضِعاً وَ لِنَفْسِهِ مُتَّسَعاً

حال مقبلة على الناس‏

و منها

(4)فِتَنٌ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ

(5)لَا تَقُومُ لَهَا قَائِمَةٌ وَ لَا تُرَدُّ لَهَا رَايَةٌ

(6) تَأْتِيكُمْ مَزْمُومَةً مَرْحُولَةً

(7)يَحْفِزُهَا قَائِدُهَا وَ يَجْهَدُهَا رَاكِبُهَا

(8)أَهْلُهَا قَوْمٌ شَدِيدٌ كَلَبُهُمْ قَلِيلٌ  سَلَبُهُمْ

(9)يُجَاهِدُهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَوْمٌ أَذِلَّةٌ عِنْدَ الْمُتَكَبِّرِينَ

(10)فِي الْأَرْضِ مَجْهُولُونَ وَ فِي السَّمَاءِ مَعْرُوفُونَ

(11)فَوَيْلٌ لَكِ يَا بَصْرَةُ عِنْدَ ذَلِكِ مِنْ جَيْشٍ مِنْ نِقَمِ اللَّهِ لَا رَهَجَ لَهُ وَ لَا حَسَّ

(12)وَ سَيُبْتَلَى أَهْلُكِ بِالْمَوْتِ الْأَحْمَرِ وَ الْجُوعِ الْأَغْبَرِ.

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است که مانند خطبه پیش می باشد.

(1)و آن (قیامت) روزی است که خدا اولین و آخرین را جمع می کند برای مناقشه و دقت در حساب، و پداش عملها.

(2)مردم در حال خضوع و ذلت ایستاده اند، عرق مانند لجام مقابل دهانشان رسیده، و زمین به آنها به لرزش و اضطراب آمده است.

(3)پس خوشحالترین اهل محشر کسی است که برای گذاشتن پایش محل، و برای نفس کشیدن وسعتی یابد.

از آن خطبه است.

(4)فتنه هایی به جماعه روی می نماید مانند قطعه های شب تاریک،

(5)در مقابل آنها هیچ پایه و قیام کننده ای نمی تواند بایستد، و هیچ پرچمی از ان ردّ نمی شود(کسی جلو انرا نمی گیرد).

(6) آن فتنه به سوی شما می آید مانند شتر افسار شده و جهاز شده(آماده برای تاخت و تاز).

(7)جلودار آن فتنه آنرا به جلو می راند، و سوار شونده آن به شدت میدواندش.

(8)اهل آن فتنه حمله آنها سخت و غارت و غنیمت آنها اندک است.

(9)با ایشان بخاطر رضایت خدا جهاد می کند قومی که در نظر متکبران خوار و ذلیلند.

(10)آنها در زمانی و در نزد اهل آن ناشناخته اند، ولی نزد اهل آسمان معروفند.

(11)پس وای بر تو ای بصره در آن موقع از سپاهی از عذابهای الهی است و ایشان را گرد و غباری و سرو صدائی نباشد(شاید منظور طاعون باشد).

(12)و بزودی اهل تو گرفتار می شوندبه مرگ سرخ(کشتار) و گرسنگی غبارآلود (همراه قحطی و خشکسالی).