بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  اندوه ما و شادی دشمنان ( حکمت شماره 317 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 [317]: .قَالَ (علیه السلام):لَمَّا بَلَغَهُ قَتْلُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ [رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ‏]- إِنَّ حُزْنَنَا عَلَيْهِ عَلَى قَدْرِ سُرُورِهِمْ بِهِ إِلَّا أَنَّهُمْ نَقَصُوا [نُقِصُوا] بَغِيضاً وَ نَقَصْنَا [نُقِصْنَا] حَبِيباً.


متن فارسی

چون خبر کشته شدن محمدبن ابی بکر به آن حضرت رسید فرمود: حزن و غصه ما براو به اندازه شادی آنها است به مرگ او، ولی آنها دشمنی را کم نموده اند؛ و ما دوستی را از دست داده ایم.

قبلی بعدی