آبروى تو چون يخى جامد است كه در خواست آن را قطره قطره آب مى كند، پس بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى ريزي؟.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  استدراج مایه هلاکت ( حکمت شماره 112 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

[112] .قَالَ (علیه السلام):  كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِ وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ‏.


متن فارسی

امام (عليه السّلام) فرمود:بسا اشخاصی که با احسان و نیکی به استدراج کشیده شده اند(استدراج: بطور تدریج، یواش یواش به هلاکت کشیده شدن) و بسا اشخاصی که با پرده کشیدن و پوشیدن خدا عیبهای او را  فریب خورده اند، وبسا کسانی که با گفتار نیک و تعریف در حق آنها به فتنه افتاده اند، و خدا هیچ کس را با چیزی مانند مهلت دادن گرفتار و امتحان ننموده است.

قبلی بعدی