متن عربی

104.و من خطبة له (علیه السلام):في بعض صفات الرسول الكريم و تهديد بني أمية و عظة الناس‏

الرسول الكريم‏

(1)حَتَّى بَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله و سلم)شَهِيداً وَ بَشِيراً وَ نَذِيراً

(2)خَيْرَ الْبَرِيَّةِ طِفْلًا وَ أَنْجَبَهَا كَهْلًا

(3)وَ أَطْهَرَ الْمُطَهَّرِينَ شِيمَةً وَ أَجْوَدَ الْمُسْتَمْطَرِينَ دِيمَةً.

بنو أمية

(4)فَمَا احْلَوْلَتْ لَكُمُ الدُّنْيَا فِي لَذَّتِهَا وَ لَا تَمَكَّنْتُمْ مِنْ رَضَاعِ أَخْلَافِهَا

(5)إِلَّا مِنْ [بَعْدِهِ‏] بَعْدِ مَا صَادَفْتُمُوهَا جَائِلًا خِطَامُهَا قَلِقاً وَضِينُهَا (

6)قَدْ صَارَ حَرَامُهَا عِنْدَ أَقْوَامٍ بِمَنْزِلَةِ السِّدْرِ الْمَخْضُودِ وَ حَلَالُهَا بَعِيداً غَيْرَ مَوْجُودٍ

(7)وَ صَادَفْتُمُوهَا وَ اللَّهِ ظِلًّا مَمْدُوداً إِلَى أَجْلٍ مَعْدُودٍ

(8)فَالْأَرْضُ لَكُمْ شَاغِرَةٌ وَ أَيْدِيكُمْ فِيهَا مَبْسُوطَةٌ وَ أَيْدِي الْقَادَةِ عَنْكُمْ مَكْفُوفَةٌ

(9)وَ سُيُوفُكُمْ عَلَيْهِمْ مُسَلَّطَةٌ وَ سُيُوفُهُمْ عَنْكُمْ مَقْبُوضَةٌ

(10)أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ دَمٍ ثَائِراً وَ لِكُلِّ حَقٍّ طَالِباً وَ إِنَّ الثَّائِرَ فِي دِمَائِنَا كَالْحَاكِمِ فِي حَقِّ نَفْسِهِ

(11)وَ هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا يُعْجِزُهُ مَنْ طَلَبَ وَ لَا يَفُوتُهُ مَنْ هَرَبَ

(12)فَأُقْسِمُ بِاللَّهِ يَا بَنِي أُمَيَّةَ عَمَّا قَلِيلٍ لَتَعْرِفُنَّهَا فِي أَيْدِي غَيْرِكُمْ وَ فِي دَارِ عَدُوِّكُمْ

(13)أَلَا إِنَّ أَبْصَرَ الْأَبْصَارِ مَا نَفَذَ فِي الْخَيْرِ طَرْفُهُ

(14)أَلَا إِنَّ أَسْمَعَ الْأَسْمَاعِ مَا وَعَى التَّذْكِيرَ وَ قَبِلَهُ‏.

وعظ الناس‏

(15)أَيُّهَا النَّاسُ اسْتَصْبِحُوا مِنْ شُعْلَةِ مِصْبَاحٍ وَاعِظٍ مُتَّعِظٍ

(16)وَ امْتَاحُوا مِنْ [صَفِيِ‏] صَفْوِ عَيْنٍ قَدْ رُوِّقَتْ مِنَ الْكَدَرِ

(17) عِبَادَ اللَّهِ لَا تَرْكَنُوا إِلَى جَهَالَتِكُمْ وَ لَا تَنْقَادُوا [إِلَى أَهْوَائِكُمْ‏] لِأَهْوَائِكُمْ

(18)فَإِنَّ النَّازِلَ بِهَذَا الْمَنْزِلِ نَازِلٌ بِشَفَا جُرُفٍ هَارٍ

(19)يَنْقُلُ الرَّدَى عَلَى ظَهْرِهِ مِنْ مَوْضِعٍ إِلَى مَوْضِعٍ لِرَأْيٍ يُحْدِثُهُ بَعْدَ رَأْيٍ

(20)يُرِيدُ أَنْ يُلْصِقَ مَا لَا يَلْتَصِقُ وَ يُقَرِّبَ مَا لَا يَتَقَارَبُ

(21)فَاللَّهَ اللَّهَ أَنْ تَشْكُوا إِلَى مَنْ لَا يُشْكِي شَجْوَكُمْ وَ لَا يَنْقُضُ بِرَأْيِهِ مَا قَدْ أَبْرَمَ لَكُمْ

(22)إِنَّهُ لَيْسَ عَلَى الْإِمَامِ إِلَّا مَا حُمِّلَ مِنْ أَمْرِ رَبِّهِ

(23)الْإِبْلَاغُ فِي الْمَوْعِظَةِ وَ الِاجْتِهَادُ فِي النَّصِيحَةِ وَ الْإِحْيَاءُ لِلسُّنَّةِ

(24)وَ إِقَامَةُ الْحُدُودِ عَلَى مُسْتَحِقِّيهَا وَ إِصْدَارُ السُّهْمَانِ عَلَى أَهْلِهَا

(25)فَبَادِرُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِ تَصْوِيحِ نَبْتِهِ

(26)وَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُشْغَلُوا بِأَنْفُسِكُمْ عَنْ مُسْتَثَارِ الْعِلْمِ مِنْ عِنْدِ أَهْلِهِ

(27)وَ انْهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تَنَاهَوْا عَنْهُ

(28)فَإِنَّمَا أُمِرْتُمْ بِالنَّهْيِ بَعْدَ التَّنَاهِي‏.

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است درباره ملاحم.

(1)تا آنکه خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله را مبعوث نمود در حالی که شاهد اعمال بندگان و مژده دهنده رحمت پروردگار، و ترس و بیم دهنده از عذاب او بود.

(2)بهترین مردم بود در طفولیت و نجیب ترین آنها بود در پیری.

(3)پاکترین پاکان بود از نظر خلق و خوی، و بخشنده ترین بارندگان بود از لحاظ باران( باران وجودش از همه زیاد بود).

(4)لذتهای آن برای شما شیرین گشته، و برای استفاده از پستان آن قادر نشده اید.

(5)مگر پس از آنکه یافتید آنرا(شتر دنیا را یافتید در حالی که افسار خود را به جولان آورده، و تنگ و مضطرب بود).

(6)حرام ان نزد بعضی ها مانند درخت سدر نرم و بی خار گشته (گوارا و خوردنی) و حلال آن دور و نایاب شده است.

(7)و بخدا سوگند آنرا یافتید سایه های کشیده شده(گسترده ) تا مدت شمرده شده.

(8)پس زمین برای شما خالی است، و دست شما در آن باز است، و دست رهبران و سلاطین از شما باز داشته شده است.

(9)و شمشیرهای شما بر آنها مسلط و شمشیرهای آنها از شما برداشته شده است.

(10)اگاه باشید که ب ای هر خونی خونخواهی، و برای هر حقی مطالبه کننده ای هست، و خونخواه خونهای ما مانند کسی است که درباره خودش حکم می کند(یعنی احتیاج به شاهد و سوگند ندارد).

(11)و او آن خدایی است که هر که را بطلبد ازاو عاجز نمی شود و هر که فرار کند از دست او رهایی نیابد.

(12)بخدا سوگند یاد می کنم ای بنی امیه بزودی خلافت و حکومت را در دست دیگران و خانه دشمنان خواهید دید.

(13)اگاه باشید که بیناترین دیده ها آنست که دید و نگاهش در خیر نافذ باشد.

(14)آگاه باشید که شنواترین گوشها آنست که چند و موعظه را حفظ و قبول کند.

(15)ای مردم چراغ خود را بیفروزید از شعله چراغ موعظه کننده موعظه پذیر(عالمان با عمل).

(16)و اب بکشید و حوض خود را پر کنید از آب خالص و صاف چشمه ای که از آلودگی خالص ششده است.

(17)بندگان خدا بر جهالت و نادانی خود تکیه و اعتماد نکنید، و از هواهای خود پیروی ننمایید.

(18)چون کسی به این منزل و موقعیت(جهالت و هواپرستی) نازل شود به لبه پرتگاه ریزش دار نازل شده است، شفا: طرف و جانب صحرا، جر ف: جائی که سیل آنرا برده و خورده است، هار: جای سست ریزنده.

(19)هلاکت را بر پشتش از جائی به جائی منتقل می کند تا رأی نظریه ای احداث کند(مطالب و عقاید باطل را از جائی به جائی برده پخش می کند تا هر روز عقیده و فکری در آورده مردم را گمراه کند).

(20)می خواهد بهم چسباند آنچه را که بهم نمی چسبد، و نزدیک کند آنچه را که نزدیک نمی شود.

(21)پس از خدا بترسید از اینکه شکایت کنید به کسی که به غم و غصه شما اهمیت نمی دهد و بر طرف نمی کند، و با رأی خود بشکند آنچه را که برای شما مقدر و محکم شده است،( با کسی مشورت و درد دل نکنید که ممکن است با رأی خود فاسد خود سرنوشت صحیح شما ر خراب کند).

(22)محققا بر امام لازم نیست جز آنچه بر او حمل و تکلیف شده از امر پروردگارش.

(23)آنچه به او حمل شده پنج چیز است: تلاش نمودن در پند و موعظه مردم، سعی و کوشش نمودن در نصیحت و خیرخواهی امت، و زنده نمودن سنت و روش پیمغبر اکرم.

(24)و اقامه و اجرای حدود الهی به کسانی که مستحق آن هستند(از تازیانه زانی، بریدن دست سارق) و رساندن سهم ها از بیت المال به اهل و صاحبان آن.

(25)پس به فراگیری دانش پیشدستی کنید پیش از آنکه گیاه آن خشک شده بصدا در آید(پیر شوید – یا معلم دانش: امام بمیرد).

(26)و پیش از آنکه مشغول نفس خود شوید از برانگیختن دانش در نزد اهلش (پرسییدن و یاد گرفتن دانش).

(27)و دیگران را نهی از منکر کنید و خودتان از آن دست برداری و مرتکب آن نشوید.

(28)چون مأمور به نهی از منکر شده اید پس از آنکه خود مرتکب ان نشوید(عملا از منکر دست بردارید).