بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  مشورت عمر با حضرت علی علیه السلام ( خطبه شماره 134 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

134.و من كلام له  (علیه السلام):و قد شاوره عمر بن الخطاب في الخروج إلى غزو الروم‏

(1)وَ قَدْ تَوَكَّلَ اللَّهُ لِأَهْلِ هَذَا الدِّينِ بِإِعْزَازِ الْحَوْزَةِ وَ سَتْرِ الْعَوْرَةِ

(2)وَ الَّذِي نَصَرَهُمْ وَ هُمْ قَلِيلٌ لَا يَنْتَصِرُونَ وَ مَنَعَهُمْ وَ هُمْ قَلِيلٌ لَا يَمْتَنِعُونَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ

(3)إِنَّكَ مَتَى تَسِرْ إِلَى هَذَا الْعَدُوِّ بِنَفْسِكَ فَتَلْقَهُمْ فَتُنْكَبْ لَا [يَكُنْ‏] تَكُنْ لِلْمُسْلِمِينَ كَانِفَةٌ دُونَ أَقْصَى بِلَادِهِمْ

(4)لَيْسَ بَعْدَكَ مَرْجِعٌ يَرْجِعُونَ إِلَيْهِ

(5)فَابْعَثْ إِلَيْهِمْ رَجُلًا مِحْرَباً

(6)وَ احْفِزْ مَعَهُ أَهْلَ الْبَلَاءِ وَ النَّصِيحَةِ

(7)فَإِنْ أَظْهَرَ اللَّهُ فَذَاكَ مَا تُحِبُّ

(8)وَ إِنْ تَكُنِ الْأُخْرَى كُنْتَ رِدْءاً لِلنَّاسِ وَ مَثَابَةً لِلْمُسْلِمِينَ‏.


متن فارسی

از سخنان آن حضرت است موقعی که عمر ابن خطاب درباره رفتش به جنگ رومیان به آن بزرگوار مشورت کرد.

(1)خداوند برای اهل این دین (اسلام) ضمانت نموده که اطراف و جوانب آنرا عزیز و محفوظ کند، و کاستی ها و محل خلل آنرا از چشم دشمن بپوشاند.

(2)و خدائی که آنها را یاری کرد موقعی که کم بودند و نمی توانستند از دشمن انتقام گیرند، و از ایشان دفاع کرد هنگامی که اندک بودند و نمی توانستند از خود دفاع کنند- همان خدای قادر- زنده است نمی میرد.

(3)چون اگر تو به سوی این دشمن حرکت کنی و با آنها روبرو شوی، و در آن جنگ منکوب و مغلوب گردی برای سملمانان پناهگاهی نمی ماند جز آخرین نقطه مملکت آنها.

(4)برای مسلمانان بعد از تو مرجعی نمی ماند که به آن مراجعه کنند.

(5)پس بسوی دشمن مرد جنگیده و دلاوری را بفرست.

(6)و همراه او کسانی را که سختی کشیده و خیرخواه هستند روانه کن.

(7)اگر خدا مسمانان را غالب نمود پس این همان است که دوست می داری.

(8)و اگر طور دیگر شد تو پناه مردم و محل بازگشت مسلمانان می شوی.

قبلی بعدی