(1)وَ قَدْ تَوَكَّلَ اللَّهُ لِأَهْلِ هَذَا الدِّينِ بِإِعْزَازِ الْحَوْزَةِ وَ سَتْرِ الْعَوْرَةِ
(2)وَ الَّذِي نَصَرَهُمْ وَ هُمْ قَلِيلٌ لَا يَنْتَصِرُونَ وَ مَنَعَهُمْ وَ هُمْ قَلِيلٌ لَا يَمْتَنِعُونَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ
(3)إِنَّكَ مَتَى تَسِرْ إِلَى هَذَا الْعَدُوِّ بِنَفْسِكَ فَتَلْقَهُمْ فَتُنْكَبْ لَا [يَكُنْ] تَكُنْ لِلْمُسْلِمِينَ كَانِفَةٌ دُونَ أَقْصَى بِلَادِهِمْ
(4)لَيْسَ بَعْدَكَ مَرْجِعٌ يَرْجِعُونَ إِلَيْهِ
(5)فَابْعَثْ إِلَيْهِمْ رَجُلًا مِحْرَباً
(6)وَ احْفِزْ مَعَهُ أَهْلَ الْبَلَاءِ وَ النَّصِيحَةِ
(7)فَإِنْ أَظْهَرَ اللَّهُ فَذَاكَ مَا تُحِبُّ
(8)وَ إِنْ تَكُنِ الْأُخْرَى كُنْتَ رِدْءاً لِلنَّاسِ وَ مَثَابَةً لِلْمُسْلِمِينَ.
(2)و خدائی که آنها را یاری کرد موقعی که کم بودند و نمی توانستند از دشمن انتقام گیرند، و از ایشان دفاع کرد هنگامی که اندک بودند و نمی توانستند از خود دفاع کنند- همان خدای قادر- زنده است نمی میرد.
(3)چون اگر تو به سوی این دشمن حرکت کنی و با آنها روبرو شوی، و در آن جنگ منکوب و مغلوب گردی برای سملمانان پناهگاهی نمی ماند جز آخرین نقطه مملکت آنها.
(4)برای مسلمانان بعد از تو مرجعی نمی ماند که به آن مراجعه کنند.
(5)پس بسوی دشمن مرد جنگیده و دلاوری را بفرست.
(6)و همراه او کسانی را که سختی کشیده و خیرخواه هستند روانه کن.
(7)اگر خدا مسمانان را غالب نمود پس این همان است که دوست می داری.
(8)و اگر طور دیگر شد تو پناه مردم و محل بازگشت مسلمانان می شوی.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/7717
[2] https://farsi.balaghah.net/node/7719