متن عربی

[263] رُوِيَ‏ أَنَّهُ [علیه السلام]رُفِعَ إِلَيْهِ رَجُلَانِ سَرَقَا مِنْ مَالِ اللَّهِ أَحَدُهُمَا عَبْدٌ مِنْ مَالِ اللَّهِ وَ الْآخَرُ مِنْ عُرُوضِ [عُرْضِ‏] النَّاسِ- فَقَالَ ‏ (علیه السلام):أَمَّا هَذَا فَهُوَ مِنْ مَالِ اللَّهِ [فَلَا] وَ لَا حَدَّ عَلَيْهِ مَالُ اللَّهِ أَكَلَ بَعْضُهُ بَعْضاً وَ أَمَّا الْآخَرُ فَعَلَيْهِ الْحَدُّ الشَّدِيدُ فَقَطَعَ يَدَهُ‏.

متن فارسی

دو مرد را پیش آن حضرت آوردند که از بیت المال دزدی کرده بودند، یکی برده بود از بیت المال بود، و دیگری برده بود و مال مردم، فرمود: یکی مال خداست بر او حد نیست، مال خدا برخی برخ دیگرش را خورده، ولی دیگری حدّ دارد پس دست او را برید.