اى اسيران آرزوها ، بس كنيد! زيرا صاحبان مقامات دنيا را تنها دندان حوادث روزگار به هراس افكند، اى مردم كار تربيت خود را خود بر عهده گيريد، و نفس را از عادت هايى كه به آن حرص دارد باز گردانيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  بی وفائی دنیا ( خطبه شماره 98 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

98.و من خطبة له (علیه السلام):في التزهيد من الدنيا

(1)نَحْمَدُهُ عَلَى مَا كَانَ وَ نَسْتَعِينُهُ مِنْ أَمْرِنَا عَلَى مَا يَكُونُ

(2)وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الْأَدْيَانِ كَمَا نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الْأَبْدَانِ

(3)عِبَادَ اللَّهِ أُوصِيكُمْ بِالرَّفْضِ لِهَذِهِ الدُّنْيَا التَّارِكَةِ لَكُمْ وَ إِنْ لَمْ تُحِبُّوا تَرْكَهَا

(4)وَ الْمُبْلِيَةِ لِأَجْسَامِكُمْ وَ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ تَجْدِيدَهَا

(5)فَإِنَّمَا مَثَلُكُمْ وَ مَثَلُهَا كَسَفْرٍ سَلَكُوا سَبِيلًا فَكَأَنَّهُمْ قَدْ قَطَعُوهُ

(6) وَ أَمُّوا عَلَماً فَكَأَنَّهُمْ قَدْ بَلَغُوهُ

(7)وَ كَمْ عَسَى الْمُجْرِي إِلَى الْغَايَةِ أَنْ يَجْرِيَ إِلَيْهَا حَتَّى يَبْلُغَهَا

(8)وَ مَا عَسَى أَنْ يَكُونَ بَقَاءُ مَنْ لَهُ يَوْمٌ لَا يَعْدُوهُ

(9) وَ طَالِبٌ حَثِيثٌ مِنَ الْمَوْتِ يَحْدُوهُ

(10)وَ مُزْعِجٌ فِي الدُّنْيَا [عَنِ الدُّنْيَا] حَتَّى يُفَارِقَهَا رَغْماً

(11) فَلَا تَنَافَسُوا فِي عِزِّ الدُّنْيَا وَ فَخْرِهَا

(12) وَ لَا تَعْجَبُوا بِزِينَتِهَا وَ نَعِيمِهَا

(13)وَ لَا تَجْزَعُوا مِنْ ضَرَّائِهَا وَ بُؤْسِهَا

(14)فَإِنَّ عِزَّهَا وَ فَخْرَهَا إِلَى انْقِطَاعٍ وَ إِنَّ زِينَتَهَا وَ نَعِيمَهَا إِلَى زَوَالٍ

(15)وَ ضَرَّاءَهَا وَ بُؤْسَهَا إِلَى‏ نَفَادٍ

(16)وَ كُلُّ مُدَّةٍ فِيهَا إِلَى انْتِهَاءٍ وَ كُلُّ حَيٍّ فِيهَا إِلَى فَنَاءٍ

(17)أَ وَ لَيْسَ لَكُمْ فِي آثَارِ الْأَوَّلِينَ مُزْدَجَرٌ

(18)وَ فِي آبَائِكُمُ [الْأَوَّلِينَ‏] الْمَاضِينَ تَبْصِرَةٌ وَ مُعْتَبَرٌ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ

(19)أَ وَ لَمْ تَرَوْا إِلَى الْمَاضِينَ مِنْكُمْ لَا يَرْجِعُونَ

(20)وَ إِلَى الْخَلَفِ الْبَاقِينَ لَا يَبْقَوْنَ

(21)أَ وَ لَسْتُمْ تَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْيَا [يُمْسُونَ وَ يُصْبِحُونَ‏] يُصْبِحُونَ وَ يُمْسُونَ عَلَى أَحْوَالٍ شَتَّى

(22)فَمَيِّتٌ [فَمَيْتٌ‏] يُبْكَى وَ آخَرُ يُعَزَّى

(23)وَ صَرِيعٌ مُبْتَلًى وَ عَائِدٌ يَعُودُ وَ آخَرُ بِنَفْسِهِ يَجُودُ

(24) وَ طَالِبٌ لِلدُّنْيَا  وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُهُ وَ غَافِلٌ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ

(25)وَ عَلَى أَثَرِ الْمَاضِي مَا يَمْضِي الْبَاقِي

(26)أَلَا فَاذْكُرُوا هَاذِمَ اللَّذَّاتِ وَ مُنَغِّصَ الشَّهَوَاتِ وَ قَاطِعَ الْأُمْنِيَاتِ

(27)عِنْدَ الْمُسَاوَرَةِ لِلْأَعْمَالِ الْقَبِيحَةِ

(28)وَ اسْتَعِينُوا اللَّهَ عَلَى أَدَاءِ وَاجِبِ حَقِّهِ وَ مَا لَا يُحْصَى مِنْ أَعْدَادِ نِعَمِهِ وَ إِحْسَانِهِ‏.


متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است در بی وفائی دنیا

(1)خدا را حمد می کنیم در مقابل آنچه بوده(نعمتها و کارهایی) و از او یاری می خواهیم برای انچه از کارها خواهد بود.

(2)و از او عافیت و سلامتی دینها را می خواهیم چنانکه سلامتی تنها و بدنها را میخواهیم.

(3)بندگان خدا شما را سفارش می کنم به ترک نمودن این دنیا که شما را ترک خواهد کرد گرچه شما ترک آن را دوست ندارید.

(4)و کهنه کننده بدنهای شما است گرچه شما تازه ماندن آنرا دوست میدارید.

(5)همانا مثل شما و مثل دنیا همانند مسافرانی است که راهی پیمودند پس خیال می کنند که آنرا بپایان رسانده اند.

(6)و نشانه ای را قصد کرده بودند مثل اینکه به آن رسیده اند.

(7)کسی که بسوی غایتی و هدفی میراند چقدر امیدوار است که مرکب خود را براند تا به ان غایت برسد.

(8)چقد امید بقاء و ماند هست برای کسی که او را روز معینی هست که از آن تجاوز نخواهد کرد.

(9)و از طرف مرگ طلب کننده سریع هست که او را به جلو می راند.

(10)و او را در دنیا با ترس و ناراحتی حرکت دهنده هست که بر خلاف میلش از ان جدا شود.

(11)پس هم چشمی و رقابت نکنید در عزت دنیا و اسباب فخرآن.

(12)و شگفت زده نباشید بر زینت و نعمت آن.

(13)و بی تابی و ناآرامی نکنید از سختیها و پریشانی های آن

(14)چون عزت و فخر آن رو به پایان است، و زینت و نعمت آن بسوی زوال است.

(15)و گرفتاریها و پریشانی های آن بسوی تمام یافتن است.

(16)و هر مدت در آن رو به پایان است، و هر زنده در آن به سوی فنا و نابودی است.

(17)آیا نیست برای شما در آثار اول گذشته ها باز دارنده ای.

(18)و در پدران گذشته شما جای بصیرت و عبرت نبود اگرازعقل استفاده کنید.

(19)مگر گذشتگان خود را نمی بینید که بر نمی گردند؟!

(20)و جانشینان باقی مانده را که باقی نمی مانند.

(21)مگر اهل دنیا را نمی بینید که بر حالات مختلف و پراکنده شام و صبح می کنند؟!

(22)پس یکی مرده به او گریه می کنند، و بر دیگری تعزیه و سر سلامتی می گویند.

(23)یکی گرفتار صرع و غش است ، یکی از مریض عیادت می کند، ودیگری نفس خود را می بخشد( در حال جان دادن است).

(24)و جمعی در طلب دنیا هستند در حالی که مرگ ایشانرا می طلبد،  وغافلی که از او غفلت نشده است.

(25)و بر اثر گذشتگان است گذر باقی مانده ها.

(26)اگاه باشید، یاد کنید ویران کننده لذتها را و شکننده شهوات، و قطع کننده آرزوها را(منظور مرگ است).

(27)در هنگام مرتکب شدن کارهای زشت.

(28)و از خدا یاری بخواهید برادر ی حق واجب او و نعمتها و احسان بی شمار او.

قبلی بعدی