متن عربی
88.و من خطبة له (علیه السلام):في الرسول الأعظم صلى اللّه عليه و آله و بلاغ الإمام عنه
(1)أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ
(2)وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ
(3)وَ اعْتِزَامٍ مِنَ الْفِتَنِ
(4)وَ انْتِشَارٍ مِنَ الْأُمُورِ وَ تَلَظٍّ مِنَ الْحُرُوبِ
(5)وَ الدُّنْيَا كَاسِفَةُ النُّورِ ظَاهِرَةُ الْغُرُورِ
(6)عَلَى حِينِ اصْفِرَارٍ مِنْ وَرَقِهَا وَ إِيَاسٍ مِنْ ثَمَرِهَا وَ [إِعْوَارٍ] اغْوِرَارٍ مِنْ مَائِهَا
(7)قَدْ دَرَسَتْ مَنَارُ الْهُدَى وَ ظَهَرَتْ أَعْلَامُ الرَّدَى
(8)فَهِيَ مُتَجَهِّمَةٌ لِأَهْلِهَا عَابِسَةٌ فِي وَجْهِ طَالِبِهَا
(9)ثَمَرُهَا الْفِتْنَةُ وَ طَعَامُهَا الْجِيفَةُ
(10)وَ شِعَارُهَا الْخَوْفُ وَ دِثَارُهَا السَّيْفُ.
(11)فَاعْتَبِرُوا عِبَادَ اللَّهِ
(12)وَ اذْكُرُوا تِيكَ الَّتِي آبَاؤُكُمْ وَ إِخْوَانُكُمْ بِهَا مُرْتَهَنُونَ وَ عَلَيْهَا مُحَاسَبُونَ
(13)وَ لَعَمْرِي مَا تَقَادَمَتْ بِكُمْ وَ لَا بِهِمُ الْعُهُودُ
(14)وَ لَا خَلَتْ فِيمَا بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمُ الْأَحْقَابُ وَ الْقُرُونُ
(15)وَ مَا أَنْتُمُ الْيَوْمَ مِنْ يَوْمَ كُنْتُمْ فِي أَصْلَابِهِمْ بِبَعِيدٍ.
(16) وَ اللَّهِ مَا أَسْمَعَكُمُ الرَّسُولُ شَيْئاً إِلَّا وَ هَا أَنَا ذَا مُسْمِعُكُمُوهُ وَ (17)مَا أَسْمَاعُكُمُ الْيَوْمَ بِدُونِ أَسْمَاعِكُمْ بِالْأَمْسِ
(18)وَ لَا شُقَّتْ لَهُمُ الْأَبْصَارُ وَ لَا جُعِلَتْ لَهُمُ الْأَفْئِدَةُ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ (19)إِلَّا وَ قَدْ أُعْطِيتُمْ مِثْلَهَا فِي هَذَا الزَّمَانِ
(20)وَ وَ اللَّهِ مَا بُصِّرْتُمْ بَعْدَهُمْ شَيْئاً جَهِلُوهُ
(21)وَ لَا أُصْفِيتُمْ بِهِ وَ حُرِمُوهُ
(22)وَ لَقَدْ نَزَلَتْ بِكُمُ الْبَلِيَّةُ جَائِلًا خِطَامُهَا رِخْواً بِطَانُهَا
(23)فَلَا يَغُرَّنَّكُمْ مَا أَصْبَحَ فِيهِ أَهْلُ الْغُرُورِ
(24)فَإِنَّمَا هُوَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ إِلَى أَجَلٍ مَعْدُودٍ.
متن فارسی
و از خطبه های آن حضرت است درباره بعثت رسول اکرم و حال دنیا پیش از بعثت حضرت.
(1)خدا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را فرستاد موقعی از آمدن پیامبران سستی و فاصله واقع شده بود.
(2)و مدت طولانی بود که امتها به خواب رفته بودند.
(3)و فتنه ها بر جوامع حمله ور شده بود.
(4)امور مردم در هم و برهم آتش جنگها شعله ور شده بود.
(5)دنیا نور و روشنائیش گرفته شده وفریب و غرورش نمایان بود.
(6)در موقعی که برگهای او زرد شده، از میوه آن نومیدی حاصل شده و آب فرو رفته بود.
(7)مناره های هدایت کهنه و نشانه های هلاکت ظاهر شده بود.
(8)دنیا به اهلش وی ترش کرده، و بر جویندگان منظره بد کرده بود.
(9)میوه دنیا فتنه و گرفتاری و غذا و طعام آن گوشت مردار بود.
(10)لباس زیرین آن ترس و هراس ،لباس رویه آن شمشیر بود.
(11)بندگان خدا از سرگذشت آنها عبرت بگیرید.
(12)و بیاد بیاورید اعمال و عقاید باطل را که پدران و برادرن شما در گرو آنها هستند، و درباره آنها در قیامت حساب خواهند داد.
(13)بجانم سوگند عهد و زمان شما و ایشان قدیمی نشده است(کم زمانی است که از ایشان جدا شده اید).
(14) و میان شما و ایشان دهرها و قرنها نگذشته است.
(15)و شما امروز از روزی که در صلب آنها بودید چندان دور نیستید.
(16)بخدا سوگند رسول خدا چیزی و مطلبی را نشنوانده بود مگر اینکه من امروز آنرا به شما می شنوانم (هر چه را که رسول خدا به اصحابش فرموده من هم امروز به شما می گویم).
(17)امروز گوشهای شما کمتر و ضعیف تر از گوشهای آنها نیست.
(18)در آن زمان برای آنها چشمهایی گشوده نشده و دلهایی داده نشده بود...
(19)مگر اینکه مانند انرا در این زمان بشما نیز داده اند.
(20)بخدا سوگند بعد از ایشان شما آگاه از چیزی نشده اید که آنها جاهل به آن باشند.
(21)و شما به چیزی برگزیده و مخصوص نشده ایکه آنها از آن محروم باشند.
(22)همانا بلاو و گرفتاری به شما نازل شده در حالی که افسارش را به جولان درآورده( به این و ان میزند) و کمربند آن سست است(سوارش را به زمین می اندازد).
(23)پس شما را نفریبد آنچه در آن به سر می برند و زندگی می کنند اهل فریب.
(24)چون آن زندگی سایه ای است که تا مدت معلوم و شمارش شده کشیده شده است.
قبلی بعدی