متن عربی

[412]  وَ [يُرْوَى‏] رُوِيَ أَنَّهُ (علیه السلام)كَانَ جَالِساً فِي أَصْحَابِهِ- [إِذْ مَرَّتْ‏] فَمَرَّتْ بِهِمُ امْرَأَةٌ جَمِيلَةٌ فَرَمَقَهَا الْقَوْمُ بِأَبْصَارِهِمْ فَقَالَ علیه السلام:(1) إِنَّ أَبْصَارَ هَذِهِ الْفُحُولِ طَوَامِحُ وَ إِنَّ ذَلِكَ سَبَبُ هِبَابِهَا فَإِذَا نَظَرَ أَحَدُكُمْ إِلَى امْرَأَةٍ تُعْجِبُهُ فَلْيُلَامِسْ أَهْلَهُ فَإِنَّمَا هِيَ امْرَأَةٌ كَامْرَأَتِهِ.

(2)فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْخَوَارِجِ قَاتَلَهُ اللَّهُ كَافِراً مَا أَفْقَهَهُ- [قَالَ‏] فَوَثَبَ الْقَوْمُ لِيَقْتُلُوهُ فَقَالَ ‏ (علیه السلام):رُوَيْداً إِنَّمَا هُوَ سَبٌّ بِسَبٍّ أَوْ عَفْوٌ عَنْ ذَنْبٍ‏.

متن فارسی

 حضرت در جایی که با اصحابش نشسته بود، زن زیبا رویی از آنجا گذشت، جماعت او را با چشمها نگاه و بدرقه کردند، امام فرمود:

(1)چشمهای این نرها(مردها) بی بندو بار است، این باعث هیجان آنها شده است، اگر نگاه یکی از شما به زن زیبا و دل پسند افتاد برود با همسر خود همبستر شود چون او نیز زنی است مانند آن زن.

(2)مردی از خوارج  که در آنجا بود  گفت: خدا آن کافر را بکشد چقدر فقیه و دانشمند است؟! مردم برخاستند که او را بکشند، حضرت فرمودد: مهلتش دهید، جز این نیست که جزای او یا دشنام است در مقابل دشمنام، و یا گذشت است از گناه او.