متن عربی

111.و من خطبة له (علیه السلام):ذكر فيها ملك الموت و توفية النفس و عجز الخلق عن وصف اللّه‏

(1)هَلْ تُحِسُّ [يُحَسُ‏] بِهِ إِذَا دَخَلَ مَنْزِلًا

(2)أَمْ هَلْ تَرَاهُ إِذَا تَوَفَّى أَحَداً

(3)بَلْ كَيْفَ يَتَوَفَّى الْجَنِينَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ

(4)أَ يَلِجُ عَلَيْهِ مِنْ بَعْضِ جَوَارِحِهَا

(5)أَمْ الرُّوحُ أَجَابَتْهُ بِإِذْنِ رَبِّهَا

(6)أَمْ هُوَ سَاكِنٌ مَعَهُ فِي أَحْشَائِهَا

(7)كَيْفَ يَصِفُ إِلَهَهُ مَنْ يَعْجَزُ عَنْ صِفَةِ مَخْلُوقٍ مِثْلِهِ‏.

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است که در آن ملک الموت(عزرائیل علیه السلام) و قبض روح نمودن او را ذکر و بیان نموده است.

(1)آیا او(ملک الموت) را حس و درک می کنی موقعی که به منزلی داخل می شود؟

(2)و یا او را می بینی زمانی که کسی را قبض روخ می کند؟

(3)بلکه چگونه قبض روح می کند بچه ای را که در شکم مادرش است؟

(4)آیا ملک الموت از بعض اعضای مادر داخل شده به نزد بچه رفته قبض روح می کند.

(5)یا- ملک الموت روح بچه را از بیرون می خواند- و روح او را با اذن پروردگارش اجابت می کند.

(6)یا او (ملک الموت) همراه بچه در درون شکم مادرش سکونت دارد.

(7)چگونه خدا و معبود خود را می تواند تعریف و توصیف کند کسی که از تعریف و توصیف مخلوقی مانند خود(عزرائیل) عاجز است.