متن عربی
84.و من خطبة له (علیه السلام):و فيها صفات ثمان من صفات الجلال
(1)وَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ
(2)الْأَوَّلُ لَا شَيْءَ قَبْلَهُ وَ الْآخِرُ لَا غَايَةَ لَهُ
(3)لَا تَقَعُ الْأَوْهَامُ لَهُ عَلَى صِفَةٍ
(4)وَ لَا تُعْقَدُ الْقُلُوبُ مِنْهُ عَلَى كَيْفِيَّةٍ
(5)وَ لَا تَنَالُهُ التَّجْزِئَةُ وَ التَّبْعِيضُ
(6)وَ لَا تُحِيطُ بِهِ الْأَبْصَارُ وَ الْقُلُوبُ.
و منها
(7)فَاتَّعِظُوا عِبَادَ اللَّهِ بِالْعِبَرِ النَّوَافِعِ
(8)وَ اعْتَبِرُوا بِالْآيِ السَّوَاطِعِ
(9)وَ ازْدَجِرُوا بِالنُّذُرِ الْبَوَالِغِ
(10)وَ انْتَفِعُوا بِالذِّكْرِ وَ الْمَوَاعِظِ
(11)فَكَأَنْ قَدْ عَلِقَتْكُمْ مَخَالِبُ الْمَنِيَّةِ
(12)وَ انْقَطَعَتْ مِنْكُمْ عَلَائِقُ الْأُمْنِيَّةِ
(13)وَ دَهِمَتْكُمْ مُفْظِعَاتُ الْأُمُورِ وَ السِّيَاقَةُ إِلَى الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ
(14)فَكُلُّ نَفْسٍ مَعَها
(15)سائِقٌ وَ شَهِيدٌ سَائِقٌ يَسُوقُهَا إِلَى مَحْشَرِهَا وَ شَاهِدٌ يَشْهَدُ عَلَيْهَا بِعَمَلِهَا.
و منها في صفة الجنة
(16)دَرَجَاتٌ مُتَفَاضِلَاتٌ وَ مَنَازِلُ مُتَفَاوِتَاتٌ
(17)لَا يَنْقَطِعُ نَعِيمُهَا وَ لَا يَظْعَنُ مُقِيمُهَا
(18)وَ لَا يَهْرَمُ خَالِدُهَا وَ لَا يَبْأَسُ سَاكِنُهَا
متن فارسی
از سخنان آن حضرت است
(1) شهادت می دهم که معبودی غیر از خدا نیست در حالی که تنها است و شریک ندارد.
(2)اول است و چیزی پیش از او نبود، آخر است و رای او نهایتی نیست.
(3)وهمها و خیالها بر صفات او نمی رسد و درک نمی کند.
(4)و دلها بر کیفیت و چگونگی او گره نمی خورد و بند نمی شود.
(5)دارای جزء بودن و بعض داشتن به او می رسد.
(6)چشمها و دلها به او احاطه نمی کند.
از آن خطبه است
(7)پس موعظه بپذیرید ای بندگان خدا با عبرتهای سودمند.
(8)و عبرت بگیرید با آیه های نورانی.
(9)و دست برداریدد و بایستید با ترس دهنده های کامل.
(10)بهره مند شوی با یادآوریها و موعظه ها
(11)گویا که چنگالهای مرگ بر شما بند شده است.
(12)و بندهای امید و آرزو از شما بریده شده است.
(13)و فرا گرفته شما را کارهای دردناک و سخت و رانده شدن بسوی سرچشمه ای که وارد شدنی است(محل ورودی که وارد شدنی است).
(14)و هر شخص همراه یک مأموری که به جلو می راند، و یک دیگری شاهد است- به پیشگاه خدا می آید.
(15)مأموری که او را به سوی محشر می راند، و شاهدی که به عملهای او شهادت می دهد.
از آن خطبه است در وصف بهشت.
(16)در بهشت درجاتی هست برتر از یکدیگر، و منزلهایی است متفاوت از یکدیگر.
(17)نعمتهای آن قطع و تمام نمی شود و ساکنان آن از آنجا کوچ نمی کنند.
(18)و جاویدهای آن پیر نمی شوند، و ساکنان آن فقیر و پریشان نمی گردند.
قبلی بعدی