متن عربی

84.و من خطبة له (علیه السلام):و فيها صفات ثمان من صفات الجلال‏

(1)وَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ

(2)الْأَوَّلُ لَا شَيْ‏ءَ قَبْلَهُ وَ الْآخِرُ لَا غَايَةَ لَهُ

(3)لَا تَقَعُ الْأَوْهَامُ لَهُ عَلَى صِفَةٍ

(4)وَ لَا تُعْقَدُ الْقُلُوبُ مِنْهُ عَلَى كَيْفِيَّةٍ

(5)وَ لَا تَنَالُهُ التَّجْزِئَةُ وَ التَّبْعِيضُ

(6)وَ لَا تُحِيطُ بِهِ الْأَبْصَارُ وَ الْقُلُوبُ‏.

و منها

(7)فَاتَّعِظُوا عِبَادَ اللَّهِ بِالْعِبَرِ النَّوَافِعِ

(8)وَ اعْتَبِرُوا بِالْآيِ السَّوَاطِعِ

(9)وَ ازْدَجِرُوا بِالنُّذُرِ الْبَوَالِغِ

(10)وَ انْتَفِعُوا بِالذِّكْرِ وَ الْمَوَاعِظِ

(11)فَكَأَنْ قَدْ عَلِقَتْكُمْ مَخَالِبُ الْمَنِيَّةِ

(12)وَ انْقَطَعَتْ مِنْكُمْ عَلَائِقُ الْأُمْنِيَّةِ

(13)وَ دَهِمَتْكُمْ مُفْظِعَاتُ الْأُمُورِ وَ السِّيَاقَةُ إِلَى‏ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ

(14)فَكُلُّ نَفْسٍ مَعَها

(15)سائِقٌ وَ شَهِيدٌ سَائِقٌ يَسُوقُهَا إِلَى مَحْشَرِهَا وَ شَاهِدٌ يَشْهَدُ عَلَيْهَا بِعَمَلِهَا.

و منها في صفة الجنة

(16)دَرَجَاتٌ مُتَفَاضِلَاتٌ وَ مَنَازِلُ مُتَفَاوِتَاتٌ

(17)لَا يَنْقَطِعُ نَعِيمُهَا وَ لَا يَظْعَنُ مُقِيمُهَا

(18)وَ لَا يَهْرَمُ خَالِدُهَا وَ لَا يَبْأَسُ سَاكِنُهَا

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است

(1) شهادت می دهم که معبودی غیر از خدا نیست در حالی که تنها است و شریک ندارد.

(2)اول است و چیزی پیش از او نبود،  آخر است و رای او نهایتی نیست.

(3)وهمها و خیالها بر صفات او نمی رسد و درک نمی کند.

(4)و دلها بر کیفیت و چگونگی او گره نمی خورد و بند نمی شود.

(5)دارای جزء بودن و بعض داشتن به او می رسد.

(6)چشمها و دلها به او احاطه نمی کند.

از آن خطبه است

(7)پس موعظه بپذیرید ای بندگان خدا با عبرتهای سودمند.

(8)و عبرت بگیرید با آیه های نورانی.

(9)و دست برداریدد و بایستید با ترس دهنده های کامل.

(10)بهره مند شوی با یادآوریها و موعظه ها

(11)گویا که چنگالهای مرگ بر شما بند شده است.

(12)و بندهای امید و آرزو از شما بریده شده است.

(13)و فرا گرفته شما را کارهای دردناک و سخت و رانده شدن بسوی سرچشمه ای که وارد شدنی است(محل ورودی که وارد شدنی است).

(14)و هر شخص همراه یک مأموری که به جلو می راند، و یک دیگری شاهد است- به پیشگاه خدا می آید.

(15)مأموری که او را به سوی محشر می راند، و شاهدی که به عملهای او شهادت می دهد.

از آن خطبه است در وصف بهشت.

(16)در بهشت درجاتی هست برتر از یکدیگر، و منزلهایی است متفاوت از یکدیگر.

(17)نعمتهای آن قطع و تمام نمی شود و ساکنان آن از آنجا کوچ نمی کنند.

(18)و جاویدهای آن پیر نمی شوند، و ساکنان آن فقیر و پریشان نمی گردند.