متن عربی

7 .و من كتاب منه (علیه السلام)إليه أيضا

(1)أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ أَتَتْنِي مِنْكَ مَوْعِظَةٌ مُوَصَّلَةٌ وَ رِسَالَةٌ مُحَبَّرَةٌ

(2) نَمَّقْتَهَا بِضَلَالِكَ وَ أَمْضَيْتَهَا بِسُوءِ رَأْيِكَ

(3)وَ كِتَابُ امْرِئٍ لَيْسَ لَهُ بَصَرٌ يَهْدِيهِ وَ لَا قَائِدٌ يُرْشِدُهُ

(4)قَدْ دَعَاهُ الْهَوَى فَأَجَابَهُ وَ قَادَهُ الضَّلَالُ فَاتَّبَعَهُ

(5)فَهَجَرَ لَاغِطاً وَ ضَلَّ خَابِطاً

(6)وَ [مِنْ هَذَا الْكِتَابِ‏] مِنْهُ‏

(7)لِأَنَّهَا بَيْعَةٌ وَاحِدَةٌ لَا يُثَنَّى فِيهَا النَّظَرُ

(8)وَ لَا يُسْتَأْنَفُ فِيهَا الْخِيَارُ

(9)الْخَارِجُ مِنْهَا طَاعِنٌ وَ الْمُرَوِّي فِيهَا مُدَاهِنٌ‏.

متن فارسی

و از نامه های آن حضرت است نیز به معاویه.

(1)پس از ستایش و درود به رسول اکرم از تو به من رسید پندی گوناگون و بهم پیوسته، و نامه آراسته(مطالبی که از اینجا و آنجا گرفته و بهم وصل داده و آراسته ای).

(2)آنرا با گمراهی خود آراسته و با بدی فکر و اندیشه ات فرستاده ای.

(3)و نامه کسی که او را بصیرت و بینشی نیست که هدایتش کند، و رهبر و پیشوایی ندارد که او را ارشاد نماید.

(4)هوای نفس او را به این کار خوانده و او هم اجابت کرده، و گمراهی او را رهبری نموده و او هم پیروی کرده است.

(5)هذیان و یاوه بهم بافته، و گمراه شده وبیراهه رفته است.

(6)و از این نامه است:

(7)معاویه نوشته بود: اهل شام مانند اهل بصره نیستند، و من مانند طلحه و زبیر نیستم، چون آنها با تو بیعت کرده بودند وبی ما بیعت نکرده ایم، حضرت در جواب می فرماید:

چون آن یک بیعت است(مهاجران انصار یکبار جمع شده و بیعت می نمایند، برای هر منظقه بیعت جداگانه برپا نمی شود) دوباره در آن نظر و فکر نمیشود.

(8)و دوباره در آن انتخاب و اختیارعملی نمی شود.

(9)هرکسس از زیر آن بیعت خارج شود به اجتماع و آراء مسلمانان طعنه زده و عیب گرفته، و هرکس در آن توقف و تأمل کند منافق و سست کار است.