چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  پیمان میان قبیله ربیعه و اهل یمن ( نامه شماره 74 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

74 .و من حلف له    (علیه السلام)  كتبه بين ربيعة و اليمن و نقل من خط هشام بن الكلبي‏

(1)هَذَا مَا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ أَهْلُ الْيَمَنِ حَاضِرُهَا وَ بَادِيهَا وَ رَبِيعَةُ حَاضِرُهَا وَ بَادِيهَا

(2)أَنَّهُمْ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ يَدْعُونَ إِلَيْهِ وَ يَأْمُرُونَ بِهِ وَ يُجِيبُونَ مَنْ دَعَا إِلَيْهِ وَ أَمَرَ بِهِ

(3)لَا يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً [قَلِيلًا] وَ لَا يَرْضَوْنَ‏ بِهِ بَدَلًا

(4)وَ أَنَّهُمْ يَدٌ وَاحِدَةٌ عَلَى مَنْ خَالَفَ ذَلِكَ وَ تَرَكَهُ  [وَ أَنَّهُمْ‏] أَنْصَارٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ

(5)دَعْوَتُهُمْ وَاحِدَةٌ

(6)لَا يَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ لِمَعْتَبَةِ عَاتِبٍ وَ لَا لِغَضَبِ غَاضِبٍ

(7)وَ لَا لِاسْتِذْلَالِ قَوْمٍ قَوْماً وَ لَا لِمَسَبَّةِ قَوْمٍ قَوْماً

(8)عَلَى ذَلِكَ شَاهِدُهُمْ وَ غَائِبُهُمْ وَ سَفِيهُهُمْ وَ عَالِمُهُمْ وَ حَلِيمُهُمْ وَ جَاهِلُهُمْ

(9)ثُمَّ إِنَّ عَلَيْهِمْ بِذَلِكَ عَهْدَ اللَّهِ وَ مِيثَاقَهُ إِنَّ عَهْدَ اللَّهِ كَانَ مَسْئُولًا وَ كَتَبَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ‏.


متن فارسی

و از پیمان نامه های آن حضرت است که میان قبیله ربیعه و اهل یمن نوشته است و از خط هشام بن سائب کلبی نقل شده است.

(1)این پیمانی است که به آن اتفاق نموده اند اهل یمن شهری و بیابان نشین آنها و قبیله ربیعه شهرنشین بادیه نشین آنها.

(2)-اتفاق نموده اند- که بر کتاب خدا باشند و مردم را بسوی آن دعوت کنند، و مردم را به آن امر کنند، و هرکس بسوی قرآن بخواند و به آن امر کند اورا بپذیرند و جواب دهند.

(3)و در مقابل آن بهایی نستانند(آنرا به چیزی نفروشند) وبا چیزی بدل و عوض نکنند.

(4)و آنها یکدست و متفق هستند بر علیه کسی که با آن مخالفت و ترک کند، یاور یکدیگرند.

(5)دعوت و گفتارشان یکی است.

(6)پیمان خود را نمی شکنند نه بخاطر سرزنش  سرزنش کننده ای، و نه بخاطر خشم خشم گیرنده ای.

(7)و نه برای خوار نمودن قومی قوم دگر را و نه برای دشنام دادن گروهی به گروهی.

(8)و بر این پیمان است حاضر آنها و غائب آنها، وسفیه آنها و دانایان آنها، و بردبار آنها و نادان آنها.

(9)پس به آنها روی این پیمان باد عهد و پیمان خدا(این پیمان مانند عهد و پیمان خدا باشد) که عهد خدا سؤال شدنی است(از آن سؤال وبازخواست خواهد شد) این پیمان نامه را علی بن ابیطالب نوشته است.

قبلی بعدی