متن عربی

153.و من خطبة له (علیه السلام):يذكر فيها فضائل أهل البيت‏

(1)وَ نَاظِرُ قَلْبِ اللَّبِيبِ بِهِ يُبْصِرُ أَمَدَهُ

(2)وَ يَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ

(3)دَاعٍ دَعَا وَ رَاعٍ رَعَى

(4)فَاسْتَجِيبُوا لِلدَّاعِي وَ اتَّبِعُوا الرَّاعِيَ

(5)قَدْ خَاضُوا بِحَارَ الْفِتَنِ وَ أَخَذُوا بِالْبِدَعِ دُونَ السُّنَنِ

(6)وَ أَرَزَ الْمُؤْمِنُونَ وَ نَطَقَ الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ

(7)نَحْنُ الشِّعَارُ وَ الْأَصْحَابُ وَ الْخَزَنَةُ وَ الْأَبْوَابُ

(8)وَ لَا تُؤْتَى الْبُيُوتُ إِلَّا مِنْ أَبْوَابِهَا فَمَنْ أَتَاهَا مِنْ غَيْرِ أَبْوَابِهَا سُمِّيَ سَارِقاً

منها

(9)فِيهِمْ كَرَائِمُ الْقُرْآنِ وَ هُمْ كُنُوزُ الرَّحْمَنِ

(10)إِنْ نَطَقُوا صَدَقُوا وَ إِنْ صَمَتُوا لَمْ يُسْبَقُوا

(11)فَلْيَصْدُقْ رَائِدٌ أَهْلَهُ وَ لْيُحْضِرْ عَقْلَهُ

(12)وَ لْيَكُنْ مِنْ أَبْنَاءِ الْآخِرَةِ فَإِنَّهُ مِنْهَا قَدِمَ وَ إِلَيْهَا يَنْقَلِبُ‏

(13)فَالنَّاظِرُ بِالْقَلْبِ الْعَامِلُ بِالْبَصَرِ

(14)يَكُونُ مُبْتَدَأُ عَمَلِهِ أَنْ يَعْلَمَ أَ عَمَلُهُ عَلَيْهِ أَمْ لَهُ

(15)فَإِنْ كَانَ لَهُ مَضَى فِيهِ وَ إِنْ كَانَ عَلَيْهِ وَقَفَ عَنْهُ

(16)فَإِنَّ الْعَامِلَ بِغَيْرِ عِلْمٍ كَالسَّائِرِ عَلَى غَيْرِ طَرِيقٍ

(17)فَلَا يَزِيدُهُ بُعْدُهُ عَنِ الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ  إِلَّا بُعْداً مِنْ حَاجَتِهِ

(18) وَ الْعَامِلُ بِالْعِلْمِ كَالسَّائِرِ عَلَى الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ

(19)فَلْيَنْظُرْ نَاظِرٌ أَ سَائِرٌ هُوَ أَمْ رَاجِعٌ

(20)وَ اعْلَمْ أَنَّ لِكُلِّ ظَاهِرٍ بَاطِناً عَلَى مِثَالِهِ

(21)فَمَا طَابَ ظَاهِرُهُ طَابَ بَاطِنُهُ وَ مَا خَبُثَ ظَاهِرُهُ خَبُثَ بَاطِنُهُ

(22) وَ قَدْ قَالَ الرَّسُولُ الصَّادِقُ (صلی الله علیه و آله و سلم)

(23)إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْعَبْدَ وَ يُبْغِضُ عَمَلَهُ وَ يُحِبُّ الْعَمَلَ وَ يُبْغِضُ بَدَنَهُ

(24)وَ اعْلَمْ أَنَّ لِكُلِّ عَمَلٍ نَبَاتاً وَ كُلُّ نَبَاتٍ لَا غِنَى بِهِ عَنِ الْمَاءِ

(25)وَ الْمِيَاهُ مُخْتَلِفَةٌ

(26)فَمَا طَابَ سَقْيُهُ طَابَ غَرْسُهُ وَ حَلَتْ ثَمَرَتُهُ

(27)وَ مَا خَبُثَ سَقْيُهُ خَبُثَ غَرْسُهُ وَ أَمَرَّتْ ثَمَرَتُهُ‏.

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است در پند و موعظه و بیان مقام اهل بیت علیهم السلام [1]

(1) و چشم بینای عاقل که با آن پایان کار خود را می بیند .

(2) و با آن پستی و بلندی خود را می شناسد.

(3) دعوت کننده ای دعوت کرده، و رعایت کننده ای رعایت کرده است (ظاهر منظوراز دعوت کننده رسول خدا است، و مراد ازراعی خودش است)

(4)پس دعوت کننده را اجابت کنید و از راعی تبعیت و پیروی کنید.

(5)در دریاهای فتنه ها غوطه ور شدند و بدعتها رابجای سنتها گرفتند.

(6)مؤمنان کناره گیری نموده ساکت شدند، و گمراهان و تکذیب کنندگان به نطق آمدند و فعال شدند.

(7)مائیم شعار(ما اهل بیت نزدیکان پیغمبریم) واصحاب، و خازنان علم پیغمبر و درهای رحمت الهی.

(8)و به خانه ها وارد نمی شوند مگر از درهای آن، پس هرکس از این در وارد نشود دزد دین و ایمان است).

از آن خطبه است باز درباره اهل بیت و تبعیت از ایشان است.

(9)مطالب با ارزش قرآن نزد ایشان است، و ایشان گنجینه ها و گوهرهای نفیس خدای مهربان می باشند.

(10)اگر سخن گویند راست گویند، و اگر سکوت کنند خاموش باشند مغلوب نمی شوند و کسی بر آنها پیشی نگیرد.

(11)باید که پیشرو به اهل خود راست بگوید( کسی که پیش رفته تا برای کسان خود خبر دین بیاورد باید به آنها راست بگوید) و باید عقل خود را برای درک و دریافت مطابلب حاضر کند.

(12)و باید از فرزندان آخرت باشد که از آن آمده و بسوی او برمیگردد.

(13)پس کسی که با چشم دل نگاه کند، با بصیرت عمل نماید.

(14)اول شروع عملش این می باشد که فکر کند آیا عملش بر ضرر او است یا بر تفع او.

(15)پس اگر بر نفعش باشد ادامه دهد و اگر بر ضررش بایستد و ترک کند.

(16)ون کسی که بدون علم و آگاهی عمل کند مانند کسی است که در بیراهه راه میرود.

(17)پس دور شدن از از او راه روشن به او نمیافزاید مگر دور شدن از مطلب خود را.

(18)و کسی که از روی علم و آگاهی عمل کند مانند کسی است که در راه روشن حرکت میکند.

(19)پس شخص بینا باید نگاه و ملاحظه کند که آیا رفتنی و ادامه دادنی است یا برگشتنی.

(20)و بدان که برای هر ظاهر و آشکاری باطنی هست بر مثال و مانند آن.

(21)پس هر آنچه ظاهرش پاک باشد باطنش نیز پاک میباشد، و آنچه ظاهرش خبیث باشد باطنش نیز خبیث و ناپاک است.

(22)و پیغمبر راستین(درود خدا بر او وآلش باد) فرموده است:

(23)گاهی خدا بنده ای را دوست می دارد ولی عمل او را دشمن میدارد، و گاهی عمل و کاری را دوست می دارد ولی انجام دهنده آنرا دشمن میدارد.

(24)و بدان که برای هر عملی گیاهی است، و هر گیاهی بی نیاز آب نمی باشد.

(25)و آبها مختلف و متفاوت است(شور و شیرین، صاف و آلوده).

(26)پس هرچه آب گوارا بیاشامد رویش آن نیکو بوده و میوه اش شیرین میشود.

(27)و هر آنچه آب ناپاک بیاشامد رویش آن بد بوده و میوه اش تلخ میشود.