متن عربی

 [130] .قَالَ (علیه السلام): (1) مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً

(2)مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الْإِجَابَةَ

(3)وَ مَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ

(4)وَ مَنْ أُعْطِيَ الِاسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ

(5)وَ مَنْ أُعْطِيَ الشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ الزِّيَادَةَ.

 (6)[قال الرضي [رحمه الله تعالى‏] و تصديق ذلك [في‏] كتاب الله [تعالى‏]

(7)قال الله في الدعاء ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ‏

(8)و قال في الاستغفار وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً

(9)و قال في الشكر لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ‏

(10)و قال في التوبة- إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً].

متن فارسی

 امام (عليه السّلام) فرمود:به هرکس چهار چیز داده شود از چهار چیز محروم و نومید نمی گردد:

(2)هرکسی توفیق دعا داده شود از اجابت و قبولی محروم نمی شود.

(3)به هرکس توفیق توبه وبرگشت داده شود از پذیرفته شدن محروم نمی گردد.

(4)و هرکس توفیق استغفار یابد از آمرزش محروم نمی شود.

(5)و هرکس حالت شکر به او عطا شود از فزونی نعمت محروم نمی گردد.

(6)و تصدیق اینها در کتاب خدای متعال(قرآن) است.

(7)درباره دعا می فرماید: مرا بخوانید تا شما را استجابت کنم.

(8)درباره استغفار می فرماید: هرکس کار بدی انجام دهد، یا بر نفس خود ظلم کند، سپس از خدا طلب مغفرت کند خدا را بخشنده و مهربان می یابد.

(9)و درباره شکر می فرماید: اگر شکر کنید بر شما می افزایم.

(10)درباره توبه می فرماید: جز این نییت که قبول توبه بعهده خدا است در حق کسانی که از روی جهالت کار بد انجام میدهند، و سپس در زمان نزدیک برمی گردند، پس خدای توبه آنها را قبول می-کند ، و خدا عالم و حکیم است.