متن عربی
4. و من كتاب له (علیه السلام) إلى بعض أمراء جيشه
(1)فَإِنْ عَادُوا إِلَى ظِلِّ الطَّاعَةِ فَذَاكَ الَّذِي نُحِبُّ
(2)وَ إِنْ تَوَافَتِ الْأُمُورُ بِالْقَوْمِ إِلَى الشِّقَاقِ وَ الْعِصْيَانِ
(3)فَانْهَدْ بِمَنْ أَطَاعَكَ إِلَى مَنْ عَصَاكَ
(4)وَ اسْتَغْنِ بِمَنِ انْقَادَ مَعَكَ عَمَّنْ تَقَاعَسَ عَنْكَ
(5)فَإِنَّ الْمُتَكَارِهَ مَغِيبُهُ خَيْرٌ مِنْ مَشْهَدِهِ
(6)وَ قُعُودُهُ أَغْنَى مِنْ نُهُوضِهِ.
متن فارسی
4. و از نامه های آن حضرت است به بعض امیران سپاه خود نوشته.
(1)پس اگر به سایه اطاعت و فرمانبرداری برگشتند آن همان چیزی است دوست میداریم.
(2)و اگر کارهای قوم منجر به جدایی و نافرمانی شود.
(3)پس برخیز با کسانی که از تو اطاعت میکنند و فرمان می برند بسوی کسانی که از تو نافرمانی میکنند.
(4)و اظهار بی نیازی کن بوسیله وبود کسانی که با تو و مطیع تو هستند از کسانی که از بودن با تو خودداری کرده اند.
(5)چون شخص بی میل و صاحب کراهت است غیبت و نبودنش از حضور و بودنش بهتر است.
(6)و نشستن او سودمندتر است از برخاستن او
این نامه را امام درباره شورش اهل بصره به عامل خود عثمان بن حنیف نوشته است.
قبلی بعدی