متن عربی
[472] قَالَ (علیه السلام): [فِي كَلَامٍ لَهُ]:
(1) إِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ.
(2)[قال الرضي يقال حشمه و أحشمه إذا أغضبه و قيل أخجله أو احتشمه طلب ذلك له و هو مظنة مفارقته]
(3)و هذا حين انتهاء الغاية بنا إلى قطع المختار من كلام أمير المؤمنين عليه السلام، حامدين للّه سبحانه على ما منّ به من توفيقنا لضم ما انتشر من أطرافه، و تقريب ما بعد من أقطاره. و تقرر العزم كما شرطنا أولا على تفضيل أوراق من البياض في آخر كل باب من الأبواب، ليكون لاقتناص الشارد، و استلحاق الوارد، و ما عسى أن يظهر لنا بعد الغموض، و يقع إلينا بعد الشذوذ،
(4)و ما توفيقنا إلا باللّه: عليه توكلنا، و هو حسبنا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ. و ذلك في رجب سنة أربع مائة من الهجرة، و صلى اللّه على سيدنا محمد خاتم الرسل، و الهادي إلى خير السبل، و آله الطاهرين، و أصحابه نجوم اليقين.
متن فارسی
امام (عليه السّلام) فرمود:
(1)اگر مؤمن برادر دینی خود را به خشم بیاورد(یا شرمنده کند) از او جدا شده است.
(2)گفته میشود: حشمه و احشمه هرگاه او را به خشم آورد و گفته شده: شرمنده کند، واحتشمه:یعنی این حالت را از او بخواهد، و آن جای احتمال جدایی است
(3)و این موقع پایان دادن انتخاب سخنان امیرالمؤمنین علیه السلام است، درحالیکه حمد میکنیم به احسان خدای سبحان که ما را توفیق داد به گردآوری آنچه پراکنده بود، و نزدیک نمودن آنچه دور بود از اطراف و جوانب سخنان آن بزرگوار، با تصمیم ثابت بر آنچه در اول کتاب شرط نمودهایم به اضافه نموده ورقهای سفید در آخر هر باب برای شکار نمودن سخنان رمیده(از یاد رفته) و ملحق نمودن آنچه که شاید بعدها برای ما ظاهر شود پس از پنهان بودن، و بدست ما بیفتد پس از دور کنار بودن.
و نیست توفیق ما مگر از جانب خدا، به او توکل نمودهایم، و او ما را کافی است، و چه خوب وکیل است، و پایان یافتن این کتاب در ماه رجب 400 هجری بود، و درود و رحمت خدا باد بر محمد خاتم پیامبران صلی الله علیه و آله و سلم و هدایت کننده به بهترین راهها، و بر خاندان پاک او، و اسحاب او که ستارگان یقین هستند.
حقیر میگوید: به لطف و عنایت خداوند متعال ترجمه و تنظیم این کتاب در عصر روز جمعه 25 محرم الحرام سالل 1419 هجری قمری پایان یافت.
الحمد لله رب العالمین و صلوات الله و سلامه علی محمد خاتم النبیین و اله الطیبین الطاهرین.
قبلی