متن عربی

166.و من خطبة له (علیه السلام):في [أول‏] أوائل خلافته‏

(1)إِنَّ اللَّهَ [تَعَالَى‏] سُبْحَانَهُ أَنْزَلَ كِتَاباً هَادِياً بَيَّنَ فِيهِ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ

(2)فَخُذُوا نَهْجَ الْخَيْرِ تَهْتَدُوا وَ اصْدِفُوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدُوا

(3)الْفَرَائِضَ الْفَرَائِضَ أَدُّوهَا إِلَى اللَّهِ تُؤَدِّكُمْ إِلَى الْجَنَّةِ

(4)إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ حَرَاماً غَيْرَ مَجْهُولٍ وَ أَحَلَّ حَلَالًا غَيْرَ مَدْخُولٍ

(5)وَ فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَى الْحُرَمِ كُلِّهَا

(6)وَ شَدَّ بِالْإِخْلَاصِ وَ التَّوْحِيدِ حُقُوقَ الْمُسْلِمِينَ فِي مَعَاقِدِهَا

(7)فَالْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ إِلَّا بِالْحَقِّ

(8)وَ لَا يَحِلُّ أَذَى الْمُسْلِمِ إِلَّا بِمَا يَجِبُ

(9)بَادِرُوا أَمْرَ الْعَامَّةِ وَ خَاصَّةَ أَحَدِكُمْ وَ هُوَ الْمَوْتُ

(10)فَإِنَّ النَّاسَ أَمَامَكُمْ وَ إِنَّ السَّاعَةَ تَحْدُوكُمْ مِنْ خَلْفِكُمْ

(11) تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُمْ

(12)اتَّقُوا اللَّهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ

(13)[وَ] أَطِيعُوا اللَّهَ وَ لَا تَعْصُوهُ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الْخَيْرَ فَخُذُوا بِهِ

(14) وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الشَّرَّ فَأَعْرِضُوا عَنْهُ‏.

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است که در اول خلافت درباره نصحیت مردم ایراد فرموده است.

(1)خدای متعال کتابی هداست کننده نازل نمود که در آن راههای خیر و شر را بیان نمود.

(2)پس راه خیر را در پیش بگیرید تا هدایت یابید، و از جانب و راه شر و بدی اعراض کنید تا در راستی و درتسی باشید.

(3)واجبات را، واحبات را که آنها را برای خدا بجا بیاورید که شما را به بهشت میرساند.

(4)خدا چیزهایی را حرام نموده ناشناخته نیست، وچیزهایی را حلال نموده که عیب و نقص ندارد.

(5)و احترام مسلمانرا از همه حرمتها برتر قرار داده است.

(6)و به وسیله اخلاص در اطاعت و عبادت و اتحاد و یگانگی حقوق مسلمانان را در جایگاه خود محکم نموده است.

(7)پس مسلمان کسی است که مسلمانان از زبان و دست او سالم بمناد و به آنها تجاوز نکند مگر از راه حق.

(8)و حلال نیست اذیت مسلمانی مگر به سبب گناهی که ثابت شده است.

(9)مبادرت و پیشدستی کنید درباره امری که برای عموم است و مخصوص هر یکی از شما است و آن مرگ میباشد.

(10)مردم در جلو شما است(پیش از شما رفته اند)و قیامت در پشت سرتان شما را به جلو میراند تا برفتگان برسید

(11)بار خود را سبک نمایید تا برسید و ملحق شوید همانا اولین های شما را برای رسیدن آخری ها به انتظار نگه داشته اند.

(12)از خدا بترسید درباره بندگانش و شهرهایش چون شما در پیشگاه خدا مسئول میباشید حتی درباره مکانها و چهارپایان.

(13)و از خدا اطاعت کنید و نافرمانی نکنید.

(14)و چون کار خیر و نیک دیدی آرا بگیرید(به آن عمل کنید) و اگر کار شر و بدی دیدی از آن اعراض کنید.