متن عربی

[394] .قَالَ (علیه السلام)لِبَعْضِ مُخَاطِبِيهِ:

(1) وَ قَدْ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ يُسْتَصْغَرُ مِثْلُهُ عَنْ قَوْلِ مِثْلِهَا لَقَدْ طِرْتَ شَكِيراً وَ هَدَرْتَ سَقْباً.

(2)[قال الرضي و الشكير هاهنا أول ما ينبت من ريش الطائر قبل أن يقوى و يستحصف و السقب الصغير من الإبل و لا يهدر إلا بعد أن يستفحل‏]

متن فارسی

به یکی از مخاطبانش – که سخنی گفته بود که مانند او از گفتن آن سخن کوچک می نمود  فرمود:

(1)پیش از پر و بال آوردن پرواز کردی، و در حال بچه بودن بانگ درآوردی.

(2)کلمه شکیردر اینجا به اولین موهایی گفته می شود که در بدن مرغ می روید پیش از آنکه قوت یابد و محکم شود، و سقب به شتر بچه می گویند که بانگ هیجان نمی آورد مگر پس از بزرگ شدن.