متن عربی

[224] .قَالَ (علیه السلام): (1)مَنْ يُعْطِ بِالْيَدِ الْقَصِيرَةِ يُعْطَ بِالْيَدِ الطَّوِيلَةِ.

(2)[قال الرضي [رحمه الله تعالى‏] و معنى ذلك أن ما ينفقه المرء من ماله في سبيل الخير و البر و إن كان يسيرا فإن الله تعالى يجعل الجزاء عليه عظيما كثيرا

(3)و اليدان هاهنا عبارة عن النعمتين ففرق (علیه السلام)بين نعمة العبد و نعمة الرب تعالى ذكره بالقصيرة و الطويلة فجعل تلك قصيرة و هذه طويلة

(4)لأن نعم الله أبدا تضعف على نعم [المخلوقين‏] المخلوق أضعافا كثيرة إذ كانت نعم الله أصل النعم كلها فكل نعمة إليها ترجع و منها تنزع‏]

متن فارسی

امام (عليه السّلام) فرمود:(1) هرکس با دست کوتاه عطا کند، با دست دراز عطا کرده شود.

(2)معنی این کلام این است: آنچه انسان از مال خود در راه خیر و نیکی انفاق کند گرچه اندک باشد خدای متعال جزا و پاداش آنرا بزرگ و بسیار می گرداند.

(3)و دو دست –کوتاه و دراز  در این کلام عبارتست از دو نعمت، پس امام بین نعمت بنده و نعمت هدا با کوتاه بودن و طولانی بودن فرق گذاشته است که یکی را کوتاه و دیگری را طولانی قرار داده است.

(4)چون نعمتهای خدا همیشه با چند برابر نعمتهای بنده مضاعف می شود، زیراکه نعمتهای خدا اصل همیشه با چند برابر نعمتهای بنده مضاعف می شود، زیراکه نعمتهای خدا اصل همه نعمتها است، پس هر نعمت به آن(نعمت خدا) برمی گردد، و از آن پیدا می شود.