متن عربی
(92) و من خطبة له ( عليه السلام )
- أَمَّا بَعْدَ
- أَيُّهَا النَّاسُ
- فَأَنَا فَقَأْتُ عَيْنَ الْفِتْنَةِ
- وَ لَمْ يَكُنْ لِيَجْتَرِئَ عَلَيْهَا أَحَدٌ غَيْرِي
- بَعْدَ أَنْ مَاجَ غَيْهَبُهَا وَ اشْتَدَّ كَلَبُهَا
- فَاسْأَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي
- فَوَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَا تَسْأَلُونَنِي عَنْ شَيْ ءٍ فِيمَا بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ السَّاعَةِ
- وَ لَا عَنْ فِئَةٍ تَهْدِي مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً إِلَّا أَنْبَأْتُكُمْ بِنَاعِقِهَا
- وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا
- وَ مُنَاخِ رِكَابِهَا وَ مَحَطِّ رِحَالِهَا
- وَ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ أَهْلِهَا قَتْلًا
- وَ مَنْ يَمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً
- وَ لَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونِي وَ نَزَلَتْ بِكُمْ كَرَائِهُ الْأُمُورِ وَ حَوَازِبُ الْخُطُوبِ
- لَأَطْرَقَ كَثِيرٌ مِنَ السَّائِلِينَ
- وَ فَشِلَ كَثِيرٌ مِنَ الْمَسْئُولِينَ
- وَ ذَلِكَ إِذَا قَلَّصَتْ حَرْبُكُمْ
- وَ شَمَّرَتْ عَنْ سَاقٍ
- وَ كَانَتِ الدُّنْيَا عَلَيْكُمْ ضِيقاً
- تَسْتَطِيلُونَ مَعَهُ أَيَّامَ الْبَلَاءِ عَلَيْكُمْ
- حَتَّى يَفْتَحَ اللَّهُ لِبَقِيَّةِ الْأَبْرَارِ مِنْكُمْ
- إِنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ
- وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ
- يُنْكَرْنَ مُقْبِلَاتٍ
- وَ يُعْرَفْنَ مُدْبِرَاتٍ
- يَحُمْنَ حَوْمَ الرِّيَاحِ
- يُصِبْنَ بَلَداً وَ يُخْطِئْنَ بَلَداً
- أَلَا وَ إِنَّ أَخْوَفَ الْفِتَنِ عِنْدِي عَلَيْكُمْ فِتْنَةُ
- بَنِي أُمَيَّةَ فَإِنَّهَا فِتْنَةٌ عَمْيَاءُ مُظْلِمَةٌ عَمَّتْ خُطَّتُهَا
- وَ خُصَّتْ بَلِيَّتُهَا
- وَ أَصَابَ الْبَلَاءُ مَنْ أَبْصَرَ فِيهَا
- وَ أَخْطَأَ الْبَلَاءُ مَنْ عَمِيَ عَنْهَا
- وَ ايْمُ اللَّهِ لَتَجِدُنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَكُمْ أَرْبَابَ سَوْءٍ بَعْدِي
- كَالنَّابِ الضَّرُوسِ تَعْذِمُ بِفِيهَا
- وَ تَخْبِطُ بِيَدِهَا
- وَ تَزْبِنُ بِرِجْلِهَا
- وَ تَمْنَعُ دَرَّهَا
- لَا يَزَالُونَ بِكُمْ حَتَّى لَا يَتْرُكُوا مِنْكُمْ إِلَّا نَافِعاً لَهُمْ
- أَوْ غَيْرَ ضَائِرٍ بِهِمْ
- وَ لَا يَزَالُ بَلَاؤُهُمْ عَنْكُمْ حَتَّى لَا يَكُونَ انْتِصَارُ أَحَدِكُمْ مِنْهُمْ إِلَّا كَانْتِصَارِ الْعَبْدِ مِنْ رَبِّهِ
- وَ الصَّاحِبِ مِنْ مُسْتَصْحِبِهِ
- تَرِدُ عَلَيْكُمْ فِتْنَتُهُمْ شَوْهَاءَ مَخْشِيَّةً
- وَ قِطَعاً جَاهِلِيَّةً
- لَيْسَ فِيهَا مَنَارُ هُدًى
- وَ لَا عَلَمٌ يُرَى
- نَحْنُ أَهْلَ الْبَيْتِ مِنْهَا بِمَنْجَاةٍ
- وَ لَسْنَا فِيهَا بِدُعَاةٍ
- ثُمَّ يُفَرِّجُهَا اللَّهُ عَنْكُمْ كَتَفْرِيجِ الْأَدِيمِ
- بِمَنْ يَسُومُهُمْ خَسْفاً وَ يَسُوقُهُمْ عُنْفاً
- وَ يَسْقِيهِمْ بِكَأْسٍ مُصَبَّرَةٍ لَا يُعْطِيهِمْ إِلَّا السَّيْفَ
- وَ لَا يُحْلِسُهُمْ إِلَّا الْخَوْفَ
- فَعِنْدَ ذَلِكَ تَوَدُّ قُرَيْشٌ بِالدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا لَوْ يَرَوْنَنِي مَقَاماً وَاحِداً
- وَ لَوْ قَدْرَ جَزْرِ جَزُورٍ
- لَأَقْبَلَ مِنْهُمْ مَا أَطْلُبُ الْيَوْمَ بَعْضَهُ فَلَا يُعْطُونَنِيهِ
متن فارسی
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)
- اما بعد.
- اى مردم،
- من چشمان فتنه را بركندم
- و جز من كسى را دل اين كار نبود.
- و اين در زمانى بود كه آشوب آن، جهان را تيره و تار كرده بود و گزند آن همه را رسيده بود.
- اكنون، پيش از آنكه مرا نيابيد، هر چه خواهيد از من بپرسيد.
- سوگند به آنكه جان من در قبضه قدرت اوست، از هر واقعه اى كه از اين زمان تا روز قيامت اتفاق مى افتد، اگر از من بپرسيد شما را پاسخ خواهم داد
- و نيز از آن گروه كه صد كس را هدايت كنند و صد كس را گمراه، خبر مى دهم. و مى گويم كه دعوت كننده آنها كيست
- و پيشروشان كيست و رهبرشان كدام است.
- و مى گويم كه اشتران خود را به كجا مى خوابانند و در كجا بار مى گشايند
- و كدام يك از آنان كشته مى شود
- و كدام يك خود مى ميرد.
- اگر من در ميان شما نباشم و دشواريها و حوادث ناگوار بر شما فرود آيد،
- بسيارى از پرسندگان سر در جيب حيرت فرو كنند
- و بسيارى از پاسخ دهندگان از پاسخ عاجز آيند.
- و اين به هنگامى است كه جنگها در ميان شما به دراز كشد
- و لهيب آن افروخته گردد
- و جهان بر شما تنگ شود،
- روزهاى بلا و مصيبتتان به دراز كشد.
- تا آن گاه، كه خدا آن گروه از نيكوكاران را، كه در ميان شما باقى مانده اند، پيروزى دهد.
- هنگامى كه فتنه ها روى در آمدن دارند، حق و باطل به هم آميخته شود
- و، چون بازگردند، حقيقت آشكار شود.
- به هنگام روى آوردن، ناشناخته اند
- و چون بازگردند، شناخته آيند.
- فتنه ها چون بادها در گردش اند.
- به شهرى مى رسند و از شهرى مى گذرند.
- آگاه باشيد، كه ترسناكترين فتنه ها، فتنه بنى اميه است كه مى ترسم گرفتار آن گرديد.
- فتنه بنى اميه فتنه اى است كور و تاريك. فرمانرواييش همه را در برگيرد
- ولى گزندش گروهى خاص را رسد.
- هركس آن فتنه را ببينند گزندش به او رسد
- و آنكه نبيندش از گزندش بركنار ماند.
- به خدا سوگند پس از من بنى اميه را فرمانروايانى نابكار خواهيد يافت.
- چون ماده شترى پير و بدخو كه به هنگام دوشيدن به دهان گاز گيرد
- و دستها بر زمين كوبد
- و لگد اندازد
- و نگذارد كسى شيرش را بدوشد.
- بنى اميه در ميان شما همواره چنين باشند، و در ميان شما باقى نگذارند، مگر كسى كه به حالشان سودمند بود
- يا دست كم زيانى از او نزايد.
- بلا و فتنه اين قوم در ميان شما بر دوام بود تا انتقام گرفتن شما از يكى از ايشان چونان انتقام گرفتن برده اى از صاحبش شود،
- يا تابعى از متبوعش.
- فتنه و فساد بنى اميه را، كه به سراغ شما مى آيد، چهره اى است زشت و هول انگيز،
- شيوه كارش به شيوه زمان جاهليت ماند.
- نه نور هدايتى در آن پديداراست
- و نه نشانه اى از راه حق در آن ديده شود
- و ما اهل بيت از گناه آن فتنه ها بدوريم
- و نتوانيم از دعوت كنندگان باشيم.
- سرانجام، خداوند آن فتنه ها را از شما دور گرداند، چون دور كردن پوست از تن حيوان،
- به دست كسى كه بنى اميه را به خوارى و مذلت افكند و بقهر از تخت فرمانروايى به زير كشد
- و شرنگ مرگ به جانشان ريزد و جز به زبان شمشير با آنان سخن نگويد
- و جز پلاس خوف بر آنان نپوشاند.
- در اين حال، قريش دوست دارد كه دنيا را و، هر چه در آن هست، بدهد و يك بار مرا ببيند،
- هر چند، زمانى كوتاه بود،
- تا آنچه را امروز برخى از آن را از ايشان مى طلبم و نمى دهند، همه اش را يكباره به من تسليم كنند.
