علم دو گونه است: علم فطرى و علم اكتسابي؛ اگر هماهنگ با علم فطري نباشد سودمند نخواهد بود.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  به عامل بصره ( نامه شماره 18 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

(18) (و من كتاب له ( عليه السلام  )) (إلى عبد الله ابن عباس و هو عامله على البصرة)

  1. وَ اعْلَمْ أَنَّ الْبَصْرَةَ مَهْبِطُ إِبْلِيسَ وَ مَغْرِسُ الْفِتَنِ فَحَادِثْ أَهْلَهَا بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِمْ وَ احْلُلْ عُقْدَةَ الْخَوْفِ عَنْ قُلُوبِهِمْ
  2. وَ قَدْ بَلَغَنِي تَنَمُّرُكَ لِبَنِي تَمِيمٍ وَ غِلْظَتُك عَلَيْهِمْ وَ إِنَّ بَنِي تَمِيمٍ لَمْ يَغِبْ لَهُمْ نَجْمٌ إِلَّا طَلَعَ لَهُمْ آخَرُ وَ إِنَّهُمْ لَمْ يُسْبَقُوا بِوَغْمٍ فِي جَاهِلِيَّةٍ وَ لَا إِسْلَامٍ
  3. وَ إِنَّ لَهُمْ بِنَا رَحِماً مَاسَّةً وَ قَرَابَةً خَاصَّةً نَحْنُ مَأْجُورُونَ عَلَى صِلَتِهَا وَ مَأْزُورُونَ عَلَى قَطِيعَتِهَا
  4. فَارْبَعْ أَبَا الْعَبَّاسِ رَحِمَكَ اللَّهُ فِيمَا جَرَى عَلَى يَدِكَ وَ لِسَانِكَ مِنْ خَيْرٍ وَ شَرٍّ فَإِنَّا شَرِيكَانِ فِي ذَلِكَ وَ كُنْ عِنْدَ صَالِحِ ظَنِّي بِكَ وَ لَا يَفِيلَنَّ رَأْيِي فِيكَ وَ السَّلَامُ

متن فارسی

از نامه آن حضرت (علیه السلام) به ابن عباس، عامل او در بصره

  1. بدان، که بصره جايگاه فرود آمدن ابليس است و کشتگاه فتنه ها و آشوبها. پس، مردم آنجا را به نيکی کردن خوشدل نمای و گره وحشت از دلهايشان بگشای.
  2. به من خبر رسيده که با بنی تميم بدخويی و درشتی کرده ای. از ميان بنی تميم ستاره ای غروب نکرد، مگر آنکه در ميان آنها ستاره ديگری طلوع نمود. در جاهليت و اسلام، در کينه جويی، کس همانند آنها نبوده است.
  3. ايشان را با ما پيوند خويشاوندی و قرابت خاص است، که اگر آن را مراعات کنيم، پاداش يابيم و اگر نکنيم، مرتکب گناه شده ايم.
  4. پس ای ابو العباس خدايت رحمت کناد، در آنچه از نيکی و بدی بر دست تو جاری می شود، مدارا کن، که ما هر دو در آن شريکيم و چنان باش که گمانم به تو نيکو گردد و انديشه ام در باره تو بد نگردد.
قبلی بعدی