دعوت كنندة بى عمل، چون تير انداز بدون كمان است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  اندرز به مؤمنان ( خطبه شماره 29 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

(29) (و من خطبة له ( عليه السلام  )بعد غارة الضحاك بن قيس صاحب معاوية على الحاجّ بعد قصة الحكمين و فيها يستنهض أصحابه لما حدث في الأطراف

  1. أَيُّهَا النَّاسُ الْمُجْتَمِعَةُ أَبْدَانُهُمْ الْمُخْتَلِفَةُ أَهْوَاؤُهُمْ
  2. كَلَامُكُمْ يُوهِي الصُّمَّ الصِّلَابَ
  3. وَ فِعْلُكُمْ يُطْمِعُ فِيكُمُ الْأَعْدَاءَ
  4. تَقُولُونَ فِي الْمَجَالِسِ كَيْتَ وَ كَيْتَ
  5. فَإِذَا جَاءَ الْقِتَالُ قُلْتُمْ حِيدِي حَيَادِ
  6. مَا عَزَّتْ دَعْوَةُ مَنْ دَعَاكُمْ
  7. وَ لَا اسْتَرَاحَ قَلْبُ مَنْ قَاسَاكُمْ
  8. أَعَالِيلُ بِأَضَالِيلَ
  9. دِفَاعَ ذِي الدَّيْنِ الْمَطُولِ
  10. لَا يَمْنَعُ الضَّيْمَ الذَّلِيلُ
  11. وَ لَا يُدْرَكُ الْحَقُّ إِلَّا بِالْجِدِّ
  12. أَيَّ دَارٍ بَعْدَ دَارِكُمْ تَمْنَعُونَ
  13. وَ مَعَ أَيِّ إِمَامٍ بَعْدِي تُقَاتِلُونَ
  14. الْمَغْرُورُ وَ اللَّهِ مَنْ غَرَرْتُمُوهُ
  15. وَ مَنْ فَازَ بِكُمْ فَقَدْ فَازَ وَ اللَّهِ بِالسَّهْمِ الْأَخْيَبِ
  16. وَ مَنْ رَمَى بِكُمْ فَقَدْ رَمَى بِأَفْوَقَ نَاصِلٍ
  17. أَصْبَحْتُ وَ اللَّهِ لَا أُصَدِّقُ قَوْلَكُمْ
  18. وَ لَا أَطْمَعُ فِي نَصْرِكُمْ
  19. وَ لَا أُوعِدُ الْعَدُوَّ بِكُمْ
  20. مَا بَالُكُمْ
  21. مَا دَوَاؤُكُمْ مَا طِبُّكُمْ
  22. الْقَوْمُ رِجَالٌ أَمْثَالُكُمْ
  23. أَ قَوْلًا بِغَيْرِ عِلْمٍ
  24. وَ غَفْلةً مِنْ غَيْرِ وَرَعٍ
  25. وَ طَمَعاً فِي غَيْرِ حَقٍّ

متن فارسی

 خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)

  1. اى مردمى كه به تن ها مجتمعيد و به آراء پراكنده.
  2. سخنتان-  هنگامى كه لاف دليرى مى زنيد-  صخره هاى سخت را نرم مى كند،
  3. در حالى كه، كردارتان دشمنانتان را در شما به طمع مى اندازد.
  4. چون در بزم نشينيد، دعوى رزم آورى كنيد
  5. و چون جنگ چهره نمايد، از آن مى گريزيد.
  6. دعوت آن كس، كه شما را فراخواند، روى پيروزى نبيند
  7. و آنكه براى راحت شما خويشتن را به تعب افكند، هرگز به راحت و آرامش نرسد.
  8. مشتى اباطيل را بهانه مى كنيد تا در كار تعلل ورزيد.
  9. همانند وامدارى كه پيوسته اداى دين خويش به تأخير اندازد.
  10. ذليل سركوفته، از خود دفع ستم نتواند كرد،
  11. كه حق جز در سايه كوشش فراچنگ نيايد.
  12. اگر خانه شما را بستانند، كدام خانه را از دشمن حمايت خواهيد كرد
  13. و بعد از من با كدام امام با دشمن پيكار مى كنيد
  14. به خدا سوگند، فريب خورده كسى است كه شما او را به وعده دروغ بفريبيد.
  15. هر كه پندارد كه به نيروى شما پيروز مى شود، همانند كسى است كه آن تير از تيرهاى قمار نصيب او شود كه سودش از همه كمتر است
  16. و هر كه شما را چون تير به سوى دشمن افكند، تير شكسته بى پيكان را در كمان رانده.
  17. به خدا سوگند، به جايى رسيده ام كه ديگر سخن شما باور نمى كنم
  18. و به يارى شما اميد نمى بندم
  19. و دشمن را به شما بيم نمى دهم.
  20. شما را چه مى شود
  21. داروى درد شما كدام است علاج شما چگونه است.
  22. دشمنان شما نيز مردمى همانند شمايند.
  23. آيا هرچه گفتيد، همه از روى نادانى بود
  24. يا از سر غفلت و ناپرهيزگارى
  25. يا در چيزى كه حق شما نبود طمع ورزيده بوديد
قبلی بعدی