خانه > ترجمه ( عبدالمحمد آیتی) > در آغاز خلافتش فرمود ( خطبه شماره 166 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
(166) (و من خطبة له ( عليه السلام ) (في أول خلافته)
- إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى أَنْزَلَ كِتَاباً هَادِياً بَيَّنَ فِيهِ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ
- فَخُذُوا نَهْجَ الْخَيْرِ تَهْتَدُوا وَ اصْدِفُوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدُوا
- الْفَرَائِضَ الْفَرَائِضَ أَدُّوهَا إِلَى اللَّهِ تُؤَدِّكُمْ إِلَى الْجَنَّةِ
- إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ حَرَاماً غَيْرَ مَجْهُولٍ وَ أَحَلَّ حَلَالًا غَيْرَ مَدْخُولٍ
- وَ فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَى الْحُرَمِ كُلِّهَا
- وَ شَدَّ بِالْإِخْلَاصِ وَ التَّوْحِيدِ حُقُوقَ الْمُسْلِمِينَ فِي مَعَاقِدِهَا
- فَالْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَا يَحِلُّ أَذَى الْمُسْلِمِ إِلَّا بِمَا يَجِبُ
- بَادِرُوا أَمْرَ الْعَامَّةِ وَ خَاصَّةَ أَحَدِكُمْ وَ هُوَ الْمَوْتُ
- فَإِنَّ النَّاسَ أَمَامَكُمْ وَ إِنَّ السَّاعَةَ تَحْدُوكُمْ مِنْ خَلْفِكُمْ
- تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُمْ
- اتَّقُوا اللَّهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ
- وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ لَا تَعْصُوهُ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الْخَيْرَ فَخُذُوا بِهِ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الشَّرَّ فَأَعْرِضُوا عَنْهُ.
متن فارسی
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام) در آغاز خلافتش فرمود
- خداى سبحان، كتابى هدايت كننده نازل كرد و در آن نيكيها و بديها را بيان فرمود.
- پس به راه نيكى رويد تا هدايت شويد و از بدى اعراض كنيد تا به راه راست افتيد.
- بر شما باد به واجبات. آنها را براى خداى به جاى آريد تا شما را به بهشت برد.
- خداوند چيزهايى را، كه ناشناخته نيست، بر شما حرام كرده [و چيزهايى را كه در آنها عيبى نيست بر شما حلال نموده.]
- حرمت مسلمان را از هر حرمتى برتر داشته.
- حقوق مسلمانان را به اخلاص و يكتاپرستى پيوند داده.
- پس مسلمان كسى است كه مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند، مگر پاى حق در ميان باشد كه گزند بر مسلمان جز در موردى كه واجب باشد روا نيست.
- سبقت گيريد به واقعه اى كه همگان را در برگيرد و يك يك شما را از آن چاره نيست، يعنى مرگ.
- مردم پيش روى شمايند، و به عيان مرگشان را مى بينيد و مرگ از قفايتان شما را مى خواند.
- سبكبار شويد تا برسيد. آنان كه پيشتر رفته اند، در انتظار از پس آمدگانند.
- از خدا بترسيد، در حق بندگانش و بلادش، زيرا شما مسئول هستيد حتى در برابر زمينها و ستوران.
- خدا را فرمان بريد و سر از فرمان او برمتابيد. خير را هر جاى، كه ديديد، برگيريد و شر را هر جاى، كه ديديد، از آن اعراض كنيد.
قبلی بعدی
