متن عربی

 (166) (و من خطبة له ( عليه السلام  ) (في أول خلافته)

1. إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى أَنْزَلَ كِتَاباً هَادِياً بَيَّنَ فِيهِ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ
2. فَخُذُوا نَهْجَ الْخَيْرِ تَهْتَدُوا وَ اصْدِفُوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدُوا
3. الْفَرَائِضَ الْفَرَائِضَ أَدُّوهَا إِلَى اللَّهِ تُؤَدِّكُمْ إِلَى الْجَنَّةِ
4. إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ حَرَاماً غَيْرَ مَجْهُولٍ وَ أَحَلَّ حَلَالًا غَيْرَ مَدْخُولٍ
5. وَ فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَى الْحُرَمِ كُلِّهَا
6. وَ شَدَّ بِالْإِخْلَاصِ وَ التَّوْحِيدِ حُقُوقَ الْمُسْلِمِينَ فِي مَعَاقِدِهَا
7. فَالْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لَا يَحِلُّ أَذَى الْمُسْلِمِ إِلَّا بِمَا يَجِبُ
8. بَادِرُوا أَمْرَ الْعَامَّةِ وَ خَاصَّةَ أَحَدِكُمْ وَ هُوَ الْمَوْتُ
9. فَإِنَّ النَّاسَ أَمَامَكُمْ وَ إِنَّ السَّاعَةَ تَحْدُوكُمْ مِنْ خَلْفِكُمْ
10. تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُمْ
11. اتَّقُوا اللَّهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ
12. وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ لَا تَعْصُوهُ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الْخَيْرَ فَخُذُوا بِهِ وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الشَّرَّ فَأَعْرِضُوا عَنْهُ.

متن فارسی

خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام) در آغاز خلافتش فرمود

1. خداى سبحان، كتابى هدايت كننده نازل كرد و در آن نيكيها و بديها را بيان فرمود.
2. پس به راه نيكى رويد تا هدايت شويد و از بدى اعراض كنيد تا به راه راست افتيد.
3. بر شما باد به واجبات. آنها را براى خداى به جاى آريد تا شما را به بهشت برد.
4. خداوند چيزهايى را، كه ناشناخته نيست، بر شما حرام كرده [و چيزهايى را كه در آنها عيبى نيست بر شما حلال نموده.]
5. حرمت مسلمان را از هر حرمتى برتر داشته.
6. حقوق مسلمانان را به اخلاص و يكتاپرستى پيوند داده.
7. پس مسلمان كسى است كه مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند، مگر پاى حق در ميان باشد كه گزند بر مسلمان جز در موردى كه واجب باشد روا نيست.
8. سبقت گيريد به واقعه اى كه همگان را در برگيرد و يك يك شما را از آن چاره نيست، يعنى مرگ.
9. مردم پيش روى شمايند، و به عيان مرگشان را مى بينيد و مرگ از قفايتان شما را مى خواند.
10. سبكبار شويد تا برسيد. آنان كه پيشتر رفته اند، در انتظار از پس آمدگانند.
11. از خدا بترسيد، در حق بندگانش و بلادش، زيرا شما مسئول هستيد حتى در برابر زمينها و ستوران.
12. خدا را فرمان بريد و سر از فرمان او برمتابيد. خير را هر جاى، كه ديديد، برگيريد و شر را هر جاى، كه ديديد، از آن اعراض كنيد.