اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  تحذير از فتنه ها ( خطبه شماره 151 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

 (151) (و من خطبة له ( عليه السلام  )

  1. وَ أَسْتَعِينُهُ عَلَى مَدَاحِرِ الشَّيْطَانِ وَ مَزَاجِرِهِ
  2. وَ الِاعْتِصَامِ مِنْ حَبَائِلِهِ وَ مَخَاتِلِهِ
  3. وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
  4. وَ نَجِيبُهُ وَ صَفْوَتُهُ
  5. لَا يُؤَازَى فَضْلُهُ وَ لَا يُجْبَرُ فَقْدُهُ
  6. أَضَاءَتْ بِهِ الْبِلَادُ بَعْدَ الضَّلَالَةِ الْمُظْلِمَةِ
  7. وَ الْجَهَالَةِ الْغَالِبَةِ وَ الْجَفْوَةِ الْجَافِيَةِ
  8. وَ النَّاسُ يَسْتَحِلُّونَ الْحَرِيمَ
  9. وَ يَسْتَذِلُّونَ الْحَكِيمَ
  10. يَحْيَوْنَ عَلَى فَتْرَةٍ وَ يَمُوتُونَ عَلَى كَفْرَةٍ
  11. ثُمَّ إِنَّكُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ أَغْرَاضُ بَلَايَا قَدِ اقْتَرَبَتْ
  12. فَاتَّقُوا سَكَرَاتِ النِّعْمَةِ
  13. وَ احْذَرُوا بَوَائِقَ النِّقْمَةِ
  14. وَ تَثَبَّتُوا فِي قَتَامِ الْعِشْوَةِ
  15. وَ اعْوِجَاجِ الْفِتْنَةِ عِنْدَ طُلُوعِ جَنِينِهَا
  16. وَ ظُهُورِ كَمِينِهَا وَ انْتِصَابِ قُطْبِهَا وَ مَدَارِ رَحَاهَا
  17. تَبْدُو فِي مَدَارِجَ خَفِيَّةٍ
  18. وَ تَئُولُ إِلَى فَظَاعَةٍ جَلِيَّةٍ
  19. شِبَابُهَا كَشِبَابِ الْغُلَامِ
  20. وَ آثَارُهَا كَآثَارِ السِّلَامِ
  21. تَتَوَارَثُهَا الظَّلَمَةُ بِالْعُهُودِ
  22. أَوَّلُهُمْ قَائِدٌ لِآخِرِهِمْ وَ آخِرُهُمْ مُقْتَدٍ بِأَوَّلِهِمْ
  23. يَتَنَافَسُونَ فِي دُنْيَا دَنِيَّةٍ وَ يَتَكَالَبُونَ عَلَى جِيفَةٍ مُرِيحَةٍ
  24. وَ عَنْ قَلِيلٍ يَتَبَرَّأُ التَّابِعُ مِنَ الْمَتْبُوعِ وَ الْقَائِدُ مِنَ الْمَقُودِ
  25. فَيَتَزَايَلُونَ بِالْبَغْضَاءِ وَ يَتَلَاعَنُونَ عِنْدَ اللِّقَاءِ
  26. ثُمَّ يَأْتِي بَعْدَ ذَلِكَ طَالِعُ الْفِتْنَةِ الرَّجُوفِ وَ الْقَاصِمَةِ الزَّحُوفِ
  27. فَتَزِيغُ قُلُوبٌ بَعْدَ اسْتِقَامَةٍ
  28. وَ تَضِلُّ رِجَالٌ بَعْدَ سَلَامَةٍ
  29. وَ تَخْتَلِفُ الْأَهْوَاءُ عِنْدَ هُجُومِهَا
  30. وَ تَلْتَبِسُ الْآرَاءُ عِنْدَ نُجُومِهَا
  31. مَنْ أَشْرَفَ لَهَا قَصَمَتْهُ
  32. وَ مَنْ سَعَى فِيهَا حَطَمَتْهُ
  33. يَتَكَادَمُونَ فِيهَا تَكَادُمَ الْحُمُرِ فِي الْعَانَةِ
  34. قَدِ اضْطَرَبَ مَعْقُودُ الْحَبْلِ
  35. وَ عَمِيَ وَجْهُ الْأَمْرِ
  36. تَغِيضُ فِيهَا الْحِكْمَةُ وَ تَنْطِقُ فِيهَا الظَّلَمَةُ
  37. وَ تَدُقُّ أَهْلَ الْبَدْوِ بِمِسْحَلِهَا
  38. وَ تَرُضُّهُمْ بِكَلْكَلِهَا
  39. يَضِيعُ فِي غُبَارِهَا الْوُحْدَانُ
  40. وَ يَهْلِكُ فِي طَرِيقِهَا الرُّكْبَانُ
  41. تَرِدُ بِمُرِّ الْقَضَاءِ
  42. وَ تَحْلُبُ عَبِيطَ الدِّمَاءِ
  43. وَ تَثْلِمُ مَنَارَ الدِّينِ
  44. وَ تَنْقُضُ عَقْدَ الْيَقِينِ
  45. تَهْرُبُ مِنْهَا الْأَكْيَاسُ وَ تُدَبِّرُهَا الْأَرْجَاسُ
  46. مِرْعَادٌ مِبْرَاقٌ
  47. كَاشِفَةٌ عَنْ سَاقٍ
  48. تُقْطَعُ فِيهَا الْأَرْحَامُ
  49. وَ يُفَارَقُ عَلَيْهَا الْإِسْلَامُ
  50. بَرِيئُهَا سَقِيمٌ وَ ظَاعِنُهَا مُقِيمٌ
  51. (منها)
  52. بَيْنَ قَتِيلٍ مَطْلُولٍ وَ خَائِفٍ مُسْتَجِيرٍ
  53. يُخْتَلُونَ بِعَقْدِ الْأَيْمَانِ وَ بِغُرُورِ الْإِيمَانِ
  54. فَلَا تَكُونُوا أَنْصَابَ الْفِتَنِ وَ أَعْلَامَ الْبِدَعِ
  55. وَ الْزَمُوا مَا عُقِدَ عَلَيْهِ حَبْلُ الْجَمَاعَةِ
  56. وَ بُنِيَتْ عَلَيْهِ أَرْكَانُ الطَّاعَةِ
  57. وَ اقْدَمُوا عَلَى اللَّهِ مَظْلُومِينَ وَ لَا تَقْدَمُوا عَلَيْهِ ظَالِمِينَ
  58. وَ اتَّقُوا مَدَارِجَ الشَّيْطَانِ وَ مَهَابِطَ الْعُدْوَانِ
  59. وَ لَا تُدْخِلُوا بُطُونَكُمْ لُعَقَ الْحَرَامِ
  60. فَإِنَّكُمْ بِعَيْنِ مَنْ حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَعْصِيَةَ
  61. وَ سَهَّلَ لَكُمْ سَبِيلَ الطَّاعَةِ.

متن فارسی

خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)

  1. و از او يارى مى جويم كه مرا در راندن و دور ساختن شيطان يارى دهد
  2. و نگذارد كه در دامهايش افتم و به فريبهايش گرفتار آيم
  3. و شهادت مى دهم كه محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) بنده او و رسول او
  4. و پسنديده او و برگزيده اوست
  5. و كس در فضيلت همتاى او نيست و جاى او نتواند گرفت.
  6. جهان را، پس از ظلمت گمراهى
  7. و نادانى فراگير و سخت دليها، به وجود او روشنى بخشيد.
  8. پيش از او مردم حرامها را حلال مى شمردند
  9. و دانايان و خردمندان را خوار مى داشتند.
  10. در زمانى مى زيستند كه پيامبرى نبود و بر كفر مى بردند.
  11. شما اى قوم عرب، هدف تيرهاى بلايى هستيد كه نزديك است كه بر شما فرود آيد.
  12. از سر مستى نعمت بپرهيزيد
  13. و از خشم و سخط خداوند بترسيد.
  14. چون فتنه ها گرد انگيختند و كژراهه هاى آن اندك اندك آشكار شدند، همچنان، استوار در جاى خود بمانيد
  15. و چون چنين فتنه ها از بطن روزگار چهره نمايد
  16. و از نهانگاه خود ظاهر گردد و آسيابش به چرخش در آيد، از جاى نشويد و پايدارى ورزيد.
  17. راههايى، كه گذرگاه فتنه است، راه هايى كور و ناپيدايند.
  18. فتنه از اين راهها فرا مى رسد و رسواييها به بار آورد.
  19. آغازش، آغاز جوانى را ماند با سرعت و نشاط
  20. و، آثارش چون زخم سنگ بر جاى ماند، بهبود نايافتنى.
  21. ستمگران روزگار با يكديگر پيمان بسته اند كه ميراثبران فتنه باشند.
  22. پيشينيان پيشواى آنهايى هستند كه در پى آمده اند و آنان كه در پى آمده اند، پيرو پيشينيان خويش اند.
  23. بر سر اين دنياى فرومايه با يكديگر رقابت و ستيز مى كنند و براى آن مردار گنده بدبو به دشمنى بر مى خيزند،
  24. به گونه اى كه، پس از اندك زمانى آنكه تابع  است از متبوع خود بيزار شود و آنكه پيشواست از پيرو خود ببرد.
  25. با دلى انباشته از كينه يكدگر را ترك مى گويند و چون روياروى آيند يكديگر را لعنت كنند.
  26. آن گاه فتنه ديگر آشكار شود، لرزاننده و كوبنده و شتابنده.
  27. دلهايى كه آرامش يافته اند، در كشاكش ترديد افتند
  28. و مردانى كه به راه سلامت گام نهاده اند، دچار گمراهى گردند.
  29. دلها و رأيها به اختلاف گرايند
  30. و انديشه درست و نادرست به هم مشتبه شوند.
  31. هر كس در صدد دفع آن برآيد، فروكوبدش
  32. و آن را كه سعى خويش در نابود كردنش به كار برد، نابود كند.
  33. چونان گورخرانى كه در گله اند و يكديگر را به دندان مى آزارند.
  34. ريسمان گره بسته، گسيخته شود
  35. و چهره حقيقت پوشيده ماند.
  36. آب چشمه هاى حكمت فروكش كند و ستمكاران را زبان بگشايد
  37. و بدويان را با آهن لجام مركب خود، بكوبد
  38. و با فشار، سينه بر زمين زند.
  39. آن را كه تكروى كند در غبار خود تباه سازد
  40. و دليران و نيرومندان در راه آن به هلاكت رسند.
  41. از شرنگ تقدير، جامى بر كف دارد
  42. و چونان دوشندگان، كه شير دوشند، او خون تازه مردم را بريزد.
  43. در منار دين رخنه پديد كند
  44. و در يقين استوار مردم شكست اندازد.
  45. خردمندان و زيركان از آن بگريزند و پليدان و نابكاران به تدبير كارش پردازند.
  46. چون ابرى تاريك آذرخش مى افكند و مى غرّد.
  47. دامن بر كمر زده، مهياى كارزار است.
  48. رشته خويشاوندى گسسته گردد.
  49. مردم از اسلام جدا شوند.
  50. آنكه از آن فتنه دورى گزيده، بيمار آسيبهاى آن است و آنكه خواهد آسيبش را پشت سر نهد و برود، رفتن نتواند.
  51. از اين خطبه
  52. جمعى كشته شوند و خونشان به هدر رود و گروهى ترسان در پى يافتن پناهگاهى باشند.
  53. پيمانها بندند و فريبشان دهند. و به نام ايمان مغرورشان سازند.
  54. شما از نشانه هاى فتنه ها و بدعتها مباشيد.
  55. بر خود لازم شمريد كه از آنچه رشته جماعت به آن بسته شده
  56. و اساس اطاعت و بندگى بر آن نهاده شده، دست برمداريد.
  57. چون به ديدار خدا مى رويد، اگر ستمديده باشيد، بهتر از آنكه ستمكار باشيد.
  58. از دامهاى شيطان حذر كنيد و از گودالهاى سهمناك دشمنى دورى گزينيد.
  59. لقمه هاى حرام را به شكمهاى خود داخل مكنيد.
  60. زيرا آنكه نافرمانى را بر شما حرام كرده
  61. [و راه فرمانبردارى را برايتان هموار ساخته است ] شما را مى بيند.
قبلی بعدی