آبروى تو چون يخى جامد است كه در خواست آن را قطره قطره آب مى كند، پس بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى ريزي؟.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  پایان زندگی با آمدن اجل ( حکمت شماره 192 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

192.وَ قَالَ(عليه السلام ):

  1. إِنَّ مَعَ كُلِّ إِنْسَانٍ مَلَكَيْنِ يَحْفَظَانِهِ فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّيَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ. 
  2. وَ إِنَّ الْأَجَلَ جُنَّةٌ حَصِينَةٌ.

متن فارسی

192 .و فرمود (علیه السلام):

  1. با هر انسانى دو فرشته است كه نگهبان اويند. چون تقدير فراز آيد از ميان او و تقدير به كنارى روند و تسليمش كنند.
  2. مدت عمرى كه براى هركس معين شده، او را، چون سپرى، حفظ مى كند.
قبلی بعدی