آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  وصف مالک اشتر ( حکمت شماره 435 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

435.وَ قَالَ(عليه السلام ):وَ قَدْ جَاءَهُ نَعْيُ الْأَشْتَرِ رَحِمَهُ اللَّهُ :مَالِكٌ وَ مَا مَالِكٌ وَ اللَّهِ لَوْ كَانَ جَبَلًا لَكَانَ فِنْداً وَ لَوْ كَانَ حَجَراً لَكَانَ صَلْداً لَا يَرْتَقِيهِ الْحَافِرُ وَ لَا يُوفِي عَلَيْهِ الطَّائِرُ.

و الفند المنفرد من الجبال.


متن فارسی

هنگامى كه خبر مرگ مالك اشتر، رحمه الله، به او رسيد، فرمود: مالك، مالك چه بود به خدا سوگند، اگر كوه مى بود، كوهى بى همتا و سرافراز بود و اگر صخره اى بود، صخره اى سخت بود كه سم هيچ ستورى آن را نمى سود و هيچ پرنده اى به اوجش نتوانست پريد.

رضى گويد: «فند» كوه هاى منفرد و جدا از ديگر كوهها را گويند.

قبلی بعدی