همانا خداى سبحان روزى فقراء را در اموال سرمايه داران قرار داده است، پس فقيرى گرسنه نمى ماند جز به كاميابى توانگران ، و خداوند از آنان دربارة گرسنگى گرسنگان خواهد پرسيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  رد دعوی خوارج ( خطبه شماره 40 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

(40) (و من كلام له ( عليه السلام  ) (في الخوارج لما سمع قولهم لا حكم إلا لله

  1. قَالَ (علیه السلام)كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا الْبَاطِلُ
  2. نَعَمْ إِنَّهُ لَا حُكْمَ إِلَّا لِلَّهِ
  3. وَ لَكِنْ هَؤُلَاءِ يَقُولُونَ لَا إِمْرَةَ إِلَّا لِلَّهِ
  4. وَ إِنَّهُ لَا بُدَّ لِلنَّاسِ مِنْ أَمِيرٍ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ
  5. يَعْمَلُ فِي إِمْرَتِهِ الْمُؤْمِنُ
  6. وَ يَسْتَمْتِعُ فِيهَا الْكَافِرُ
  7. وَ يُبَلِّغُ اللَّهُ فِيهَا الْأَجَلَ
  8. وَ يُجْمَعُ بِهِ الْفَيْ ءُ
  9. وَ يُقَاتَلُ بِهِ الْعَدُوُّ
  10. وَ تَأْمَنُ بِهِ السُّبُلُ
  11. وَ يُؤْخَذُ بِهِ لِلضَّعِيفِ مِنَ الْقَوِيِّ
  12. حَتَّى يَسْتَرِيحَ بَرٌّ
  13. وَ يُسْتَرَاحَ مِنْ فَاجِرٍ
  14. وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى أَنَّهُ ( عليه السلام  )لَمَّا سَمِعَ تَحْكِيمَهُمْ قَالَ حُكْمَ اللَّهِ أَنْتَظِرُ فِيكُمْ
  15. وَ قَالَ أَمَّا الْإِمْرَةُ الْبَرَّةُ فَيَعْمَلُ فِيهَا التَّقِيُّ
  16. وَ أَمَّا الْإِمْرَةُ الْفَاجِرَةُ فَيَتَمَتَّعُ فِيهَا الشَّقِيُّ
  17. إِلَى أَنْ تَنْقَطِعَ مُدَّتُهُ
  18. وَ تُدْرِكَهُ مَنِيَّتُهُ

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام) وقتى شنيد كه خوارج مى گويند، «لا حكم الا للّه»

  1. فرمود: سخن حقّى است كه به آن باطلى خواسته شده.
  2. آرى، حكم جز از آن خدا نيست،
  3. ولى اينان مى گويند كه امارت و حكومت ويژه، خداوند است و بس،
  4. و حال آنكه، مردم را امير و فرمانروايى بايد، خواه نيكوكار و خواه بدكار،
  5. كه مؤمن در سايه حكومت او به كار خود پردازد
  6. و كافر از زندگى خود تمتّع گيرد.
  7. تا زمان هر يك به سرآيد
  8. و حق بيت المال مسلمانان گرد آورده شود
  9. و با دشمن پيكار كنند
  10. و راهها امن گردد
  11. و حق ضعيف را از قوى بستانند
  12. و نيكوكار بياسايد
  13. و از شر بدكار آسوده ماند.
  14. در روايت ديگر آمده است، كه چون سخن ايشان در باب حكميت شنيد فرمود: حكم خدا را در باره شما انتظار مى كشم.
  15. در حكومتى كه نيكان بر سر كار باشند، پرهيزگار به طاعت حق مشغول است
  16. و در حكومت امير ظالم، بدكردار از زندگى تمتع مى جويد.
  17. تا زمان هر يك به پايان آيد
  18. و مرگش فرا رسد.
قبلی بعدی