خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام) در ذوقار ادا فرمود. هنگامى كه به بصره مى رفت. آن را واقدى در كتاب الجمل آورده است.
آنچه را كه بدان مامور شده بود، بيان فرمود و پيامهاى پروردگارش را به مردم رسانيد.
خداوند به وجود او گسيختگيها را به هم پيوست و شكافها را به هم آورد و ميان خويشاوندان پس از آنكه سينه هايشان از كينه انباشته بود و آتش دشمنى در دلهايشان زبانه مى كشيد، دوستى افكند.
