خداوند، سرزمينى را كه فلان از آنجا برخاسته، بركت دهاد. كژيها را راست كرد و بيماريها را علاج نمود و سنت را برپاى داشت و فتنه را پشت سر افكند.
پاكدامن و كم عيب از اين جهان برفت، به نيكوييهاى آن دست يافت و از بديهايش پيشى جست تا بدان نيالايد. اطاعت خدا را به جاى آورد و آن چنانكه بايد، از او ترسيد.
بار سفر بست و خود برفت و مردم را در راههاى گوناگون رها كرد. كه گمراهان در آن، راه نمى يابند و آنكه راه يافته بر سر يقين خويش نمى ماند.