آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  بهترین شاعر عرب ( حکمت شماره 447 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

447.وَ سُئِلَ (عليه السلام)عَنْ أَشْعَرِ الشُّعَرَاءِ فَقَالَ:إِنَّ الْقَوْمَ لَمْ يَجْرُوا فِي حَلْبَةٍ تُعْرَفُ الْغَايَةُ عِنْدَ قَصَبَتِهَا فَإِنْ كَانَ وَ لَا بُدَّ فَالْمَلِكُ الضِّلِّيلُ.

يريد إمرأ القيس.


متن فارسی

از او پرسيدند كه بزرگترين شاعر عرب كيست، فرمود: شاعران در يك مسابقه اسب دوانى، اسب نتاخته اند تا معلوم شود كه چه كسى نى پايان را مى ربايد. و اگر بناچار بايد كسى را نام برد، ملك الضلّيل.

[پادشاه گمراه و مراد او امرؤ القيس است.]

قبلی بعدی