خانه > ترجمه ( عبدالمحمد آیتی) > اشاره به حوادث بزرگ ( خطبه شماره 138 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
(138) (و من خطبة له ( عليه السلام ) يومئ فيها إلى ذكر الملاحم
- يَعْطِفُ الْهَوَى عَلَى الْهُدَى إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى
- وَ يَعْطِفُ الرَّأْيَ عَلَى الْقُرْآنِ إِذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْيِ
- (منها)
- حَتَّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِكُمْ عَلَى سَاقٍ بَادِياً نَوَاجِذُهَا
- مَمْلُوءَةً أَخْلَافُهَا
- حُلْواً رَضَاعُهَا عَلْقَماً عَاقِبَتُهَا
- أَلَا وَ فِي غَدٍ وَ سَيَأْتِي غَدٌ بِمَا لَا تَعْرِفُونَ
- يَأْخُذُ الْوَالِي مِنْ غَيْرِهَا عُمَّالَهَا عَلَى مَسَاوِي أَعْمَالِهَا
- وَ تُخْرِجُ لَهُ الْأَرْضُ أَفَالِيذَ كَبِدِهَا
- وَ تُلْقِي إِلَيْهِ سِلْماً مَقَالِيدَهَا
- فَيُرِيكُمْ كَيْفَ عَدْلُ السِّيرَةِ
- وَ يُحْيِي مَيِّتَ الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ
- (منها)
- كَأَنِّي بِهِ قَدْ نَعَقَ بِالشَّامِ وَ فَحَصَ بِرَايَاتِهِ فِي ضَوَاحِي كُوفَانَ
- فَعَطَفَ إِلَيْهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ
- وَ فَرَشَ الْأَرْضَ بِالرُّءُوسِ
- قَدْ فَغَرَتْ فَاغِرَتُهُ
- وَ ثَقُلَتْ فِي الْأَرْضِ وَطْأَتُهُ
- بَعِيدَ الْجَوْلَةِ عَظِيمَ الصَّوْلَةِ
- وَ اللَّهِ لَيُشَرِّدَنَّكُمْ فِي أَطْرَافِ الْأَرْضِ حَتَّى لَا يَبْقَى مِنْكُمْ إِلَّا قَلِيلٌ كَالْكُحْلِ فِي الْعَيْنِ
- فَلَا تَزَالُونَ كَذَلِكَ حَتَّى تَئُوبَ إِلَى الْعَرَبِ عَوَازِبُ أَحْلَامِهَا
- فَالْزَمُوا السُّنَنَ الْقَائِمَةَ وَ الْآثَارَ الْبَيِّنَةَ وَ الْعَهْدَ الْقَرِيبَ الَّذِي عَلَيْهِ بَاقِي النُّبُوَّةِ
- وَ اعْلَمُوا أَنَّ الشَّيْطَانَ إِنَّمَا يُسَنِّي لَكُمْ طُرُقَهُ لِتَتَّبِعُوا عَقِبَهُ.
متن فارسی
سخنى از آن حضرت (علیه السلام) در آن به حوادث بزرگ اشارت دارد
- هواهاى نفسانى را به متابعت هدايت الهى بازمى گرداند، در روزگارى كه هدايت الهى را به متابعت هواهاى نفسانى در آورده باشند.
- آراء و انديشه ها را تابع قرآن گرداند در روزگارى كه قرآن را تابع آراء و انديشه هاى خود ساخته باشند.
- و از اين خطبه
- تا آن گاه كه جنگى سخت در ميان شما درگير شود، جنگى كه چونان درنده اى دندان نمايد
- همانند حيوانى شيرده كه پستانهايش پر شير باشد
- و شيرش به دهانها شيرين آيد ولى در پايان به شرنگ بدل شود
- آگاه باشيد كه فردا- و فردا خواهد آمد و ندانيد با خود چه خواهد آورد
- فرمانروايى كه نه از اين قوم است، كارگزاران را به سبب اعمال ناپسندشان باز خواست خواهد كرد
- و زمين براى او گنجينه هايش را، چون پاره هاى جگرش، بيرون افكند.
- و كليدهاى خود را تسليم او كند
- و او به شما نشان خواهد داد كه دادگرى در كشوردارى چگونه است.
- و كتاب خدا و سنت او را، كه مرده است، زنده كند.
- از اين خطبه
- چنان است كه مى بينم كه مرغى شوم در شام بانگ مى كند و پرچمهايش را در اطراف كوفه به چپ و راست به جنبش مى آورد.
- و چون اشترى مست و چموش به آن ديار روى آورد
- و زمين را از سرهاى بريده فرش مى كند.
- بلعيدن را دهان گشاده دارد.
- و زمين در زير گامهاى سنگينش مى لرزد.
- به هر سو و هر جا جولان كند و حمله اش سخت و جانشكار است.
- به خدا سوگند، كه شما را در اطراف زمين پراكنده سازد تا از شما همان قدر باقى ماند كه سياهى سرمه بر چشم.
- و همواره بر اين حال خواهيد بود تا عرب عقل خويش بازيابد
- و آيينهاى پيامبر، را به كار دارد و آثار او را پيش چشم داشته باشد و آن عهدى را كه هنوز زمانى بر آن نگذشته و متمم نبوّت است [يعنى امامت ] رعايت كند.
- بدانيد، كه شيطان راههاى خود را پيش پاى شما مى گشايد، كه از پى او رويد.
قبلی بعدی
