متن عربی

 (138) (و من خطبة له ( عليه السلام  ) يومئ فيها إلى ذكر الملاحم

1. يَعْطِفُ الْهَوَى عَلَى الْهُدَى إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى
2. وَ يَعْطِفُ الرَّأْيَ عَلَى الْقُرْآنِ إِذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْيِ
3. (منها)
4. حَتَّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِكُمْ عَلَى سَاقٍ بَادِياً نَوَاجِذُهَا
5. مَمْلُوءَةً أَخْلَافُهَا
6. حُلْواً رَضَاعُهَا عَلْقَماً عَاقِبَتُهَا
7. أَلَا وَ فِي غَدٍ وَ سَيَأْتِي غَدٌ بِمَا لَا تَعْرِفُونَ
8. يَأْخُذُ الْوَالِي مِنْ غَيْرِهَا عُمَّالَهَا عَلَى مَسَاوِي أَعْمَالِهَا
9. وَ تُخْرِجُ لَهُ الْأَرْضُ أَفَالِيذَ كَبِدِهَا
10. وَ تُلْقِي إِلَيْهِ سِلْماً مَقَالِيدَهَا
11. فَيُرِيكُمْ كَيْفَ عَدْلُ السِّيرَةِ
12. وَ يُحْيِي مَيِّتَ الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ
13. (منها)
14. كَأَنِّي بِهِ قَدْ نَعَقَ بِالشَّامِ وَ فَحَصَ بِرَايَاتِهِ فِي ضَوَاحِي كُوفَانَ
15. فَعَطَفَ إِلَيْهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ
16. وَ فَرَشَ الْأَرْضَ بِالرُّءُوسِ
17. قَدْ فَغَرَتْ فَاغِرَتُهُ
18. وَ ثَقُلَتْ فِي الْأَرْضِ وَطْأَتُهُ
19. بَعِيدَ الْجَوْلَةِ عَظِيمَ الصَّوْلَةِ
20. وَ اللَّهِ لَيُشَرِّدَنَّكُمْ فِي أَطْرَافِ الْأَرْضِ حَتَّى لَا يَبْقَى مِنْكُمْ إِلَّا قَلِيلٌ كَالْكُحْلِ فِي الْعَيْنِ
21. فَلَا تَزَالُونَ كَذَلِكَ حَتَّى تَئُوبَ إِلَى الْعَرَبِ عَوَازِبُ أَحْلَامِهَا
22. فَالْزَمُوا السُّنَنَ الْقَائِمَةَ وَ الْآثَارَ الْبَيِّنَةَ وَ الْعَهْدَ الْقَرِيبَ الَّذِي عَلَيْهِ بَاقِي النُّبُوَّةِ
23. وَ اعْلَمُوا أَنَّ الشَّيْطَانَ إِنَّمَا يُسَنِّي لَكُمْ طُرُقَهُ لِتَتَّبِعُوا عَقِبَهُ.

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام) در آن به حوادث بزرگ اشارت دارد

1. هواهاى نفسانى را به متابعت هدايت الهى بازمى گرداند، در روزگارى كه هدايت الهى را به متابعت هواهاى نفسانى در آورده باشند.
2. آراء و انديشه ها را تابع قرآن گرداند در روزگارى كه قرآن را تابع آراء و انديشه هاى خود ساخته باشند.
3. و از اين خطبه
4. تا آن گاه كه جنگى سخت در ميان شما درگير شود، جنگى كه چونان درنده اى دندان نمايد
5. همانند حيوانى شيرده كه پستانهايش پر شير باشد
6. و شيرش به دهانها شيرين آيد ولى در پايان به شرنگ بدل شود
7. آگاه باشيد كه فردا-  و فردا خواهد آمد و ندانيد با خود چه خواهد آورد
8. فرمانروايى كه نه از اين قوم است، كارگزاران را به سبب اعمال ناپسندشان باز خواست خواهد كرد
9. و زمين براى او گنجينه هايش را، چون پاره هاى جگرش، بيرون افكند.
10. و كليدهاى خود را تسليم او كند
11. و او به شما نشان خواهد داد كه دادگرى در كشوردارى چگونه است.
12. و كتاب خدا و سنت او را، كه مرده است، زنده كند.
13. از اين خطبه
14. چنان است كه مى بينم كه مرغى شوم در شام بانگ مى كند و پرچمهايش را در اطراف كوفه به چپ و راست به جنبش مى آورد.
15. و چون اشترى مست و چموش به آن ديار روى آورد
16. و زمين را از سرهاى بريده فرش مى كند.
17. بلعيدن را دهان گشاده دارد.
18. و زمين در زير گامهاى سنگينش مى لرزد.
19. به هر سو و هر جا جولان كند و حمله اش سخت و جانشكار است.
20. به خدا سوگند، كه شما را در اطراف زمين پراكنده سازد تا از شما همان قدر باقى ماند كه سياهى سرمه بر چشم.
21. و همواره بر اين حال خواهيد بود تا عرب عقل خويش بازيابد
22. و آيينهاى پيامبر، را به كار دارد و آثار او را پيش چشم داشته باشد و آن عهدى را كه هنوز زمانى بر آن نگذشته و متمم نبوّت است [يعنى امامت ] رعايت كند.
23. بدانيد، كه شيطان راههاى خود را پيش پاى شما مى گشايد، كه از پى او رويد.