متن عربی

(211) (و من كلام له ( عليه السلام  ) (يحث فيه أصحابه على الجهاد)

1. وَ اللَّهُ مُسْتَأْدِيكُمْ شُكْرَهُ وَ مُوَرِّثُكُمْ أَمْرَهُ وَ مُمْهِلُكُمْ فِي مِضْمَارٍ مَمْدُودٍ لِتَتَنَازَعُوا سَبَقَهُ فَشُدُّوا عُقَدَ الْمَآزِرِ وَ اطْوُوا فُضُولَ الْخَوَاصِرِ
2. لَا تَجْتَمِعُ عَزِيمَةٌ وَ وَلِيمَةٌ مَا أَنْقَضَ النَّوْمَ لِعَزَائِمِ الْيَوْمِ وَ أَمْحَى الظُّلَمَ لِتَذَاكِيرِ الْهِمَمِ.

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام) در برانگيختن اصحابش به جنگ

1. خداوند از شما مى خواهد كه سپاس او به جاى آوريد. و فرمانروايى خود را براى  شما نهاده است. در ميدان پهناور مسابقت مهلتتان داده تا براى به دست آوردن جايزه به رقابت برخيزند. پس كمربندها را محكم كنيد و دامنها را بر كمر زنيد.
2. زيرا به ميدان نبرد رفتن، كار ديگر است و به بزم سور رفتن، كارى ديگر. اى بسا خواب نوشين شب هنگام، تصميمهاى روز را باطل سازد و چه بسا تاريكيها تصميمها را از يادها بزدايد.