ستمکاری و دروغگويی دين و دنيای آدمی را تباه می کند و کاستيهای او را نزد عيبجويانش آشکار می سازد. و تو می دانی که از دست رفته را باز نتوانی آورد. مردمی قصد کاری نادرست کردند و حکم خدا را تأويل نمودند و خدايشان دروغگو شمرد.
بترس از آن روز، که هر که عاقبتی پسنديده دارد، خشنود است و هر که زمام خويش به دست شيطان داده و برای رهايی خود به ستيزه برنخاسته، پشيمان است.
تو ما را به حکم قرآن فرا خواندی و حال آنکه، خود اهل قرآن نيستی. ما دعوت تو را اجابت نکرديم، بلکه حکم قرآن را گردن نهاديم. والسلام.
