آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  فقر و غنای حقیقی ( حکمت شماره 446 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

446.و قال (عليه السلام)الْغِنَى وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّهِ.


متن فارسی

و فرمود (علیه السلام): توانگرى و تهى دستى پس از عرضه داشتن كردار است به خداى تعالى.

قبلی بعدی