خانه > ترجمه ( عبدالمحمد آیتی) > علم الهی ( خطبه شماره 64 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
(64) (و من خطبة له ( عليه السلام )
- الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ تَسْبِقْ لَهُ حَالٌ حَالًا
- فَيَكُونَ أَوَّلًا قَبْلَ أَنْ يَكُونَ آخِراً
- وَ يَكُونَ ظَاهِراً قَبْلَ أَنْ يَكُونَ بَاطِناً
- كُلُّ مُسَمًّى بِالْوَحْدَةِ غَيْرُهُ قَلِيلٌ
- وَ كُلُّ عَزِيزٍ غَيْرُهُ ذَلِيلٌ
- وَ كُلُّ قَوِيٍّ غَيْرُهُ ضَعِيفٌ
- وَ كُلُّ مَالِكٍ غَيْرُهُ مَمْلُوكٌ
- وَ كُلُّ عَالِمٍ غَيْرُهُ مُتَعَلِّمٍ
- وَ كُلُّ قَادِرٍ غَيْرُهُ يَقْدِرُ وَ يَعْجِزُ
- وَ كُلُّ سَمِيعٍ غَيْرُهُ يَصَمُّ عَنْ لَطِيفِ الْأَصْوَاتِ
- وَ يُصِمُّهُ كَبِيرُهَا
- وَ يَذْهَبُ عَنْهُ مَا بَعُدَ مِنْهَا
- وَ كُلُّ بَصِيرٍ غَيْرُهُ يَعْمَى عَنْ خَفِيِّ الْأَلْوَانِ وَ لَطِيفِ الْأَجْسَامِ
- وَ كُلُّ ظَاهِرٍ غَيْرُهُ غَيْرُ بَاطِنٍ
- وَ كُلُّ بَاطِنٍ غَيْرُهُ غَيْرُ ظَاهِرٍ
- لَمْ يَخْلُقْ مَا خَلَقَهُ لِتَشْدِيدِ سُلْطَانٍ
- وَ لَا تَخَوُّفٍ مِنْ عَوَاقِبِ زَمَانٍ
- وَ لَا اسْتِعَانَةٍ عَلَى نِدٍّ مُثَاوِرٍ
- وَ لَا شَرِيكٍ مُكَاثِرٍ
- وَ لَا ضِدٍّ مُنَافِرٍ
- وَ لَكِنْ خَلَائِقُ مَرْبُوبُونَ
- وَ عِبَادٌ دَاخِرُونَ
- لَمْ يَحْلُلْ فِي الْأَشْيَاءِ فَيُقَالَ هُوَ فِيهَا كَائِنٌ
- وَ لَمْ يَنْأَ عَنْهَا فَيُقَالَ هُوَ مِنْهَا بَائِنٌ
- لَمْ يَؤُدْهُ خَلْقُ مَا ابْتَدَأَ وَ لَا تَدْبِيرُ مَا ذَرَأَ
- وَ لَا وَقَفَ بِهِ عَجْزٌ عَمَّا خَلَقَ
- وَ لَا وَلَجَتْ عَلَيْهِ شُبْهَةٌ فِيمَا قَضَى وَ قَدَّرَ
- بَلْ قَضَاءٌ مُتْقَنٌ
- وَ عِلْمٌ مُحْكَمٌ
- وَ أَمْرٌ مُبْرَمٌ
- الْمَأْمُولُ مَعَ النِّقَمِ
- الْمَرْهُوبُ مَعَ النِّعَمِ
متن فارسی
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)
- حمد و سپاس، خداوندى را كه پيشى نجسته است صفتى يا حالى از او، صفت يا حالى ديگر را.
- بدين معنى، كه اول باشد پيشتر از آنكه آخر باشد
- و آشكار باشد پيشتر از آنكه نهان باشد.
- جز او، هر چه نام وحدت دارد، اندك و بى مقدار است
- و جز او هر عزيزى ذليل است
- و جز او هر نيرومندى ناتوان است
- و جز او هر مالكى بنده است
- و جز او هر دانايى، نوآموزى است
- و جز او هر توانايى، گاه تواناست و گاه ناتوان،
- و جز او هر شنوايى، آوازهاى خفيف و لطيف را نشنود
- و فريادهاى درشت گوشش را كر كند
- و هر آواز، كه از او دور باشد نتواند شنيد.
- جز او، هر بينايى از ديدن رنگهاى پنهان و اجسام لطيف نابيناست.
- و جز او، هر آشكارى در نهان نيست
- و جز او، هر نهانى آشكار نباشد.
- آن چيزها كه آفريده نه براى آن است كه بر سلطه و قدرت خود بيفزايد
- و نه به جهت بيم از حوادث روزگار
- و نه به خاطر يارى جستن در دفع همتايى جنگجو
- يا شريكى توانگر
- يا ضدى برترى جوى،
- بلكه موجودات همه و همه پروردگان او هستند
- و بندگانى بى مقدار.
- در اشياء حلول نكرده، كه توان گفت در درون آنهاست
- و از آنها دور نيست، كه توان گفت جدا از آنهاست.
- تدبير كارها و آفريدن موجوداتى، كه در آغاز آفريده، او را خسته و مانده نكرده است.
- و هرگز در آفرينش ناتوان نشده كه از آن باز ايستد.
- در آنچه قضا رانده و مقدر كرده، شبهه اى در او راه نيافته،
- بلكه همواره قضايى بوده است استوار
- و علمى محكم
- و فرمانى ثابت و برقرار.
- اوست اميد همگان در عين خشم و عقوبت
- و با وجود نعمتهايى كه ارزانى مى دارد همگان از او بيمناك اند.
قبلی بعدی
