Published on
پایگاه تخصصی نهج البلاغه
(
https://farsi.balaghah.net
)
Home
> علم الهی
متن عربی
Your browser does not support the audio element.
(64) (و من خطبة له ( عليه السلام )
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ تَسْبِقْ لَهُ حَالٌ حَالًا
فَيَكُونَ أَوَّلًا قَبْلَ أَنْ يَكُونَ آخِراً
وَ يَكُونَ ظَاهِراً قَبْلَ أَنْ يَكُونَ بَاطِناً
كُلُّ مُسَمًّى بِالْوَحْدَةِ غَيْرُهُ قَلِيلٌ
وَ كُلُّ عَزِيزٍ غَيْرُهُ ذَلِيلٌ
وَ كُلُّ قَوِيٍّ غَيْرُهُ ضَعِيفٌ
وَ كُلُّ مَالِكٍ غَيْرُهُ مَمْلُوكٌ
وَ كُلُّ عَالِمٍ غَيْرُهُ مُتَعَلِّمٍ
وَ كُلُّ قَادِرٍ غَيْرُهُ يَقْدِرُ وَ يَعْجِزُ
وَ كُلُّ سَمِيعٍ غَيْرُهُ يَصَمُّ عَنْ لَطِيفِ الْأَصْوَاتِ
وَ يُصِمُّهُ كَبِيرُهَا
وَ يَذْهَبُ عَنْهُ مَا بَعُدَ مِنْهَا
وَ كُلُّ بَصِيرٍ غَيْرُهُ يَعْمَى عَنْ خَفِيِّ الْأَلْوَانِ وَ لَطِيفِ الْأَجْسَامِ
وَ كُلُّ ظَاهِرٍ غَيْرُهُ غَيْرُ بَاطِنٍ
وَ كُلُّ بَاطِنٍ غَيْرُهُ غَيْرُ ظَاهِرٍ
لَمْ يَخْلُقْ مَا خَلَقَهُ لِتَشْدِيدِ سُلْطَانٍ
وَ لَا تَخَوُّفٍ مِنْ عَوَاقِبِ زَمَانٍ
وَ لَا اسْتِعَانَةٍ عَلَى نِدٍّ مُثَاوِرٍ
وَ لَا شَرِيكٍ مُكَاثِرٍ
وَ لَا ضِدٍّ مُنَافِرٍ
وَ لَكِنْ خَلَائِقُ مَرْبُوبُونَ
وَ عِبَادٌ دَاخِرُونَ
لَمْ يَحْلُلْ فِي الْأَشْيَاءِ فَيُقَالَ هُوَ فِيهَا كَائِنٌ
وَ لَمْ يَنْأَ عَنْهَا فَيُقَالَ هُوَ مِنْهَا بَائِنٌ
لَمْ يَؤُدْهُ خَلْقُ مَا ابْتَدَأَ وَ لَا تَدْبِيرُ مَا ذَرَأَ
وَ لَا وَقَفَ بِهِ عَجْزٌ عَمَّا خَلَقَ
وَ لَا وَلَجَتْ عَلَيْهِ شُبْهَةٌ فِيمَا قَضَى وَ قَدَّرَ
بَلْ قَضَاءٌ مُتْقَنٌ
وَ عِلْمٌ مُحْكَمٌ
وَ أَمْرٌ مُبْرَمٌ
الْمَأْمُولُ مَعَ النِّقَمِ
الْمَرْهُوبُ مَعَ النِّعَمِ
متن فارسی
Your browser does not support the audio element.
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)
حمد و سپاس، خداوندى را كه پيشى نجسته است صفتى يا حالى از او، صفت يا حالى ديگر را.
بدين معنى، كه اول باشد پيشتر از آنكه آخر باشد
و آشكار باشد پيشتر از آنكه نهان باشد.
جز او، هر چه نام وحدت دارد، اندك و بى مقدار است
و جز او هر عزيزى ذليل است
و جز او هر نيرومندى ناتوان است
و جز او هر مالكى بنده است
و جز او هر دانايى، نوآموزى است
و جز او هر توانايى، گاه تواناست و گاه ناتوان،
و جز او هر شنوايى، آوازهاى خفيف و لطيف را نشنود
و فريادهاى درشت گوشش را كر كند
و هر آواز، كه از او دور باشد نتواند شنيد.
جز او، هر بينايى از ديدن رنگهاى پنهان و اجسام لطيف نابيناست.
و جز او، هر آشكارى در نهان نيست
و جز او، هر نهانى آشكار نباشد.
آن چيزها كه آفريده نه براى آن است كه بر سلطه و قدرت خود بيفزايد
و نه به جهت بيم از حوادث روزگار
و نه به خاطر يارى جستن در دفع همتايى جنگجو
يا شريكى توانگر
يا ضدى برترى جوى،
بلكه موجودات همه و همه پروردگان او هستند
و بندگانى بى مقدار.
در اشياء حلول نكرده، كه توان گفت در درون آنهاست
و از آنها دور نيست، كه توان گفت جدا از آنهاست.
تدبير كارها و آفريدن موجوداتى، كه در آغاز آفريده، او را خسته و مانده نكرده است.
و هرگز در آفرينش ناتوان نشده كه از آن باز ايستد.
در آنچه قضا رانده و مقدر كرده، شبهه اى در او راه نيافته،
بلكه همواره قضايى بوده است استوار
و علمى محكم
و فرمانى ثابت و برقرار.
اوست اميد همگان در عين خشم و عقوبت
و با وجود نعمتهايى كه ارزانى مى دارد همگان از او بيمناك اند.
قبلی
[1]
بعدی
[2]
آدرس مقاله:
https://farsi.balaghah.net/node/9036
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/9035
[2] https://farsi.balaghah.net/node/9037