خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  ذم بخيلان و مال اندوزان ( خطبه شماره 116 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

 (116) (و من كلام له ( عليه السلام  )

  1. فَلَا أَمْوَالَ بَذَلْتُمُوهَا لِلَّذِي رَزَقَهَا
  2. وَ لَا أَنْفُسَ خَاطَرْتُمْ بِهَا لِلَّذِي خَلَقَهَا
  3. تَكْرُمُونَ بِاللَّهِ عَلَى عِبَادِهِ
  4. وَ لَا تُكْرِمُونَ اللَّهَ فِي عِبَادِهِ
  5. فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِكُمْ مَنَازِلَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ
  6. وَ انْقِطَاعِكُمْ عَنْ أَوْصَلِ إِخْوَانِكُمْ

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام)

  1. از بذل مال، در راه كسى كه خود آن را روزى شما كرده بود، بخل ورزيديد
  2. و از به خطر افكندن جان خويش، در راه كسى كه آفريننده جانهاست، سر بر تافتيد.
  3. نام خدا را وسيله قرار مى دهيد تا در ميان بندگان خدا عزيز و مكرم شويد،
  4. ولى، خدا را در ميان بندگانش حرمت نمى داريد.
  5. عبرت بگيريد، فرود آمدن در خانه هاى كسانى را كه پيش از شما در آن خانه ها منزل كرده بودند،
  6. پند گيريد از جدا شدنتان از نزديكترين ياران و برادران خود. 
قبلی بعدی